روش برخورد با افراد قربانی
تا حالا آدم هایی را دیده اید که مدام در حال غُر زدن، ناله و شکایت کردن هستند؟ قبول دارید این جور آدم ها انرژی ما را می گیرند؟ به این آدم ها، افراد قربانی می گویند.
فهرست
خصوصیات افراد قربانی
- او معتقد از زندگی از کنترلش خارج است و قربانی شرایط بیرونیست. او قربانی جامعه، قربانی حکومت، قربانی محل کار، قربانی خانواده، قربانی شرایط اقتصادی، قربانی شرایط اجتماعی، قربانی محل زندگی و کلا قربانی همه چیز هست.
- او دلیل تمام شکست ها و اشتباهاتش را دیگران، محیط، جامعه و غیره می داند و آنها را سرزنش می کند و مقصر می داند.
- او فکر می کند همه چیز و همه کس به او ظلم می کنند.
- او دیگران را عامل بدبختی اش می داند.
- او دائما در حال شکایت کردن از زمین و زمان است.
- او فکر می کند که هیچ راه نجاتی ندارد و دائماً با ناامیدی می گوید: نمیشه، من که نمی تونم، ما نمی تونیم،دیگه از من گذشته و…
وقتی در کنار کسی که حس قربانی بودن دارد، قرار می گیریم، کلافه می شویم.گوش دادن به گله و شکایت های او انرژی ما را کم می کند.قبول دارید؟
گاهی بعضی از آدم ها در برخورد با گله و شکایت های افراد قربانی، حس می کنند که گیر افتاده اند و راه فراری ندارند.بنابراین در این مقاله روش برخورد با افراد قربانی را یاد می گیریم تا در دام انرژی منفی آنها نیوفتیم.
روش برخورد با افراد قربانی
اگه فقط در حد یکی دوباره، باهاش همدلی کنیم
همدلی با افراد قربانی برای یکی دوبار مسئله ای ندارد.
برای همه ی ما آدم ها زمان هایی پیش می آید که دوست داریم قربانی باشیم و این مورد اگر خیلی کم پیش بیاید، طبیعی است.گاهی پیش می آید که دلمان از شرایط جامعه و کشورمان می گیرد و شروع به غر زدن می کنیم که: عجب مردمانی در این کشور داریم ها!
اگر سالی یکی دوبار احساس قربانی بودن کنیم، مسئله ای نیست.
بنابراین اگر دیدیم که قربانی بودن کسی به تعداد دفعات خیلی کم است، با او همدلی کنیم.
همدلی به معنی تأیید احساسات دیگران نیست.همدلی یعنی اینکه بینیم او با زاویه ی دید خودش، دنیا را چگونه می بیند.سپس احساس و نیاز او در آن موقعیت را حدس زده و به زبان آوریم. این یعنی همان همدلی.بطور مثال می گوید: عجب جامعه ی بدیه! جواب همدلانه: تو ناراحتی، چون نیاز به امنیت و آرامش بیشتر داری،درسته؟
روش قاطعانه برای برخورد با افراد قربانی همیشگی
متأسفانه برخی افراد در کل زندگی شان احساس قربانی بودن می کنند و این خیلی بد است.آنها همیشه همدلی می خواهند! اما قدمی برنمی دارند تا زندگی شان کمی بهتر از قبل شود! چرا؟ چون قربانی همه چیز هستند!
این آدم ها می خواهند که دائما به بقیه بگویند که چقدر بدبخت هستند تا دیگران به آنها توجه نشان دهند.اما متأسفانه هیچ کاری را برای بهتر شدن زندگی یا کارشان انجام نمی دهند.
پس اگر متوجه شدیم که احساس قربانی بودن شخصی به صورت یک عادت همیشگی در آمده است، بهتر است با او رفتار قاطعانه داشته باشیم.
بطور مثال دائما می گوید: وای، مردم جامعه خیلی مزخرف اند! جواب قاطعانه: خُب، می خواهی مردم جامعه چطوری باشند؟ می گوید: می خوام مردمی باشند که حقوق همدیگر رو در نظر می گیرند. جواب قاطعانه: خُب، تو برای اینکه حقت رو بتونی از مردم جامعه بگیری، چه آموزش هایی در زمینه ی قاطعیت دیده ای؟ می گوید: مگه میذارن؟!! جواب قاطعانه: خُب، به نظرت با گله و شکایت کردن، اوضاع بهتر می شه یا بدتر میشه؟
در برخورد با افراد قربانی پرسیدن این 3 سؤال به ما کمک می کند:
- خواسته ات چیه؟
- برای رسیدن به خواسته است چه کارهایی می خواهی انجام بدی؟
- با شکایت کردن اوضاع بهتر میشه؟
با پرسیدن این سؤالات، قربانی متوجه می شود که ما پذیرای گله و شکایت او نیستیم و برای غُر زدن به سراغ افراد دیگر می رود!
هشدار: اگر کسی برای اولین بار پیش ما با ناراحتی درد دل کرد که قربانی شرایط است، از این سه سؤال استفاده نکنیم.چون پرسیدن این سه سؤال، مغایر با همدلی و درک احساسات او است.روش سؤال پرسیدن را در مورد افراد قربانی ای بکار ببریم که مدام و به صورت همیشگی احساس قربانی بودن دارند.
در این مقاله یادگرفتیم که روش برخورد با افراد قربانی، اگر در حد یکی دوبار است، همدلی و اگر همیشگی است، پرسیدن سؤالات خوب از آنهاست.
دوستان عزیزم مرا در اینستاگرام فالو کنید تا از مطالب آموزشی مفید در زمینه ی مهارت های ارتباطی، بهره مند شوید.جهت فالو کردن، روی لینک زیر بزنید:
برگرفته از: