3 روش برخورد با افراد تعارفی
تا حالا شده با یک آدم تعارفی رو به رو شده باشید و وقت و انرژی تان بیهوده تلف شده باشد؟
در زبان فارسی کلمه ی تعارف به معنای بزرگنمایی در ادای احترام است.
تعارف فقط مخصوص مردم کشور ایران است.در فرهنگ ما ایرانی ها، تعارف نشانه ی ادب و احترام است.در این فرهنگ اگر نیازمان را مستقیم بیان کنیم، بی‌ادب هستیم! بنابراین افراد بی جهت برای هم تعارف می کنند تا شخصی خوشرو، مهربان و باادب به نظر بیایند!
یک آدم تعارفی چیزی را می گوید که خواسته ی واقعی اش نیست! بطور مثال با وجود خستگی و نداشتن آمادگی پذیرایی، به دروغ می گوید: بفرمایید منزل، شام در خدمت باشیم! یا مثلاً نمی خواهد غذایش را با کسی تقسیم کند و به دروغ می گوید: بفرمایید! و انتظار دارد طرف مقابل، تعارفش را قبول نکند!
قانون تعارف در ایران به این صورت است که تعارف کنیم و کسی هم که به او تعارف شده، آن را نپذیرد! اکثر اوقات طبق این قانون، طرف مقابل تعارف را نمی پذیرد! ولی امان از زمانی که شخص مقابل قوانین را رعایت نکند و تعارف را بپذیرد! تعارف آمد نیامد دارد! وای! حالا چه کار کنم؟! حالا در دامی که برای خود گسترده ایم، افتاده ایم!
این اصطلاحات نشان دهنده ی یکسان نبودن خواسته واقعی و تعارف شخص هستند:
- تعارف اومد نیومد داره!
- تعارف شاه عبدالعظیمی!
- تعارف تیکه پاره کردن!
- شخصیت تعارفی.
- تعارف داشتن.
- یه تعارفم نزد!
- تعارف خشک و خالی!
- برای همدیگه در نوشابه باز کردن!
- هندونه زیر بغل مردم گذاشتن!
شخص با تعارف چیزی را می گوید که احساس واقعی اش نیست.مثلاً به دروغ می گوید: دلم براتون تنگ شده!
همچنین چیزی که خواسته ی واقعی اش است و دلش می خواهد را قبول نمی کند! مثلا از او می پرسیم: چایی میل دارید؟ با وجودی که میل به چای دارد، می گوید: نه! ممنون! یا می پرسیم: برسونمتون؟ با وجودی که تمایل دارد، پاسخ می دهد: نه! خواهش می کنم!
همچنین چیزی را می گوید که منظور واقعی اش نیست: چشم ما به جمال شما روشن!
برخی مواقع افراد تعارفی تلاش می کنند با دست پایین آوردن و کوچک کردن خود، جایگاه طرف مقابل را بالا ببرند! به طور مثال می گوید: چاکریم! مخلصیم!
بعضی از اصطلاحات رایج مربوط به تعارف که ممکن است شخص به دروغ بگوید یا منظور واقعی اش نباشد:
- بفرمایید بالا!
- عزیزانم!
- دوستانم!
- گُلم!
- عشقم!
- قشنگه؟ قابل نداره! باشه برای شما!
- خوش اومدید! صفا آوردید! قدم رنجه فرمودید!
- چقدر میشه؟ قابل شما رو نداره!
- قدمت روی چشم!
- قربونت برم!
- فدات شم!
- خاک پای شمام!
- جای شما روی سر ماست!
- شما تاج روی سر من هستید!
- چشممون به جمال شما روشن شد!
- دلم براتون تنگ شده بود!
- صد سال به این سال ها!
- پارسال دوست، امسال آشنا!
- خواهش می‌کنم!
- خونه خودتونه!
- قابلمون ندونستید!
- بفرما ناهار!
- یه چایی مهمون من! تو رو خدا!
- برسونمتون!
- شام بمونید پیش ما!
- منزل خودتونه! اینجا متعلق به شماست!
- بفرمایید داخل! یه چایی بخوریم!
- بفرمایید خونه، ناهار در خدمت باشیم!
- قشنگه؟ پیشکش! برای شما باشه!
- پسر ما غلام شماست!
- دختر ما کنیز شماست!
- بفرمایید بریم خونه، در خدمت باشیم!
- چاکریم! مخلصیم!
- نوکرتم!
- سایه شما از سرمون کم نشه!
- مرحمت عالی زیاد!
- شما هم خونه ما بیایید.بهرحال یه کلبه درویشی داریم !
- بفرما ساندویچ!
- بفرما غذا!
- دم آسانسور: خواهش می کنم اول شما! تمنا می کنم امکان نداره! اول شما! چقدر تعارف! از نفس افتادم! و بقیه افراد اطرافشان از این اتلاف وقت بیهوده کلافه می شوند!
- دم در خانه: میومدین تو حالا!
Contents
چرا تعارف را کنار بگذاریم؟
یک عده می گویند تعارف فرهنگ کشور ایران است. چرا باید از بین ببریمش؟!
دلیل اول – تعارف، دروغ است
تعارف چون دروغ است، باعث هدر رفتن وقت و انرژی، سردرگمی، ناامنی و بی اعتمادی می شود.
تعارف مربوط به فرهنگ جامعه ی سنتی قدیم ایران است نه جامعه ی مدرن امروز.ما می خواهیم از فرهنگ قدیم ایران، مفیدهایش را حفظ کنیم و به آن احترام بگذاریم و مُضرهایش را کنار بگذاریم! چون ما روی باورهایمان انعطاف پذیر هستیم و می خواهیم انسان بهتری شویم.
در ایران امروز بهتر است یاد بگیریم چطوری احساسات و نیازهای واقعی مان را مؤدبانه، بدون ترس از طرد شدن، بیان کنیم.یادمان باشد ما حق داریم نیازهایمان را در اولویت بگذاریم و از دیگران درخواست کنیم.البته به شرط اینکه برای آنها زحمت ایجاد نکنیم.
همچنین بهتر است یاد بگیریم که برای نیازهای طرف مقابل، احترام قائل باشیم.یعنی بدانیم دیگران هم حق دارند که نیازهای خود را در اولویت بگذارند و به درخواست ما بله یا نه بگویند.پس نه گفتن را حق طبیعی آدم ها بدانیم.
بنابراین تعارف را کنار بگذاریم.در این صورت زندگی مان راحت تر و زیباتر خواهد شد.همچنین کیفیت زندگی مان بالاتر خواهد رفت.با کنار گذاشتن تعارف، اعتبار خودمان هم بالاتر می رود! چون مردم می دانند که بله مان بله است و نه مان هم نه است.
همچنین اطرافیانمان خیالشان راحت است.آنها دیگر دائما با خودشان کلنجار نمی روند که الان منظورش چی بود؟! الان کنایه زد؟! الان تیکه انداخت؟! الان واقعا موافقه؟! الان واقعا مخالفه؟! قضیه چیه؟! بنابراین از سردرگمی درمی آیند! موافقید؟
دلیل دوم – تعارف باعث گیج شدن خارجی ها می شود
داستان: خانمی تعریف می کرد در سفر سه روزه اش به دوبی، یک کیسه پُر از خرما را جلو آورده و به یک آقای هندی(خدمه ی هتل)، تعارف کرده بود.آن آقای هندی کل آن کیسه را گرفت.خانم انتظار داشت او فقط یکی دو خرما بردارد، نه کیسه را!
بنابراین کیسه را از آقای هندی پس گرفت و سه عدد خرما را درآورد و به او داد! چون او خرماهای آن کیسه را برای میان وعده ی کل سفر سه روزه اش در نظر گرفته بود! واگر کیسه را پس نمی گرفت، بی خرما می ماند! خانم فکر نمی کرد آن هندی، کیسه را بگیرد! آقای هندی گیج شده بود! و با خودش می گفت: مگه خودت نگفتی همه اش برای تو؟!
خانم از این ماجرا آموخت که تعارف فقط مختص مردم کشور ایران است.بنابراین وقتی روز بعد در یکی از مرکز خریدهای دوبی با یک فیلیپینی آشنا شد، یک عدد خرما از کیسه درآورد و به او داد!
همچنین گردشگران خارجی که به ایران سفر می کنند حسابی گیج می شوند! به طور مثال به صندوق دار می گوید: چقدر میشه؟ جواب: قابل شما رو نداره! سپس گردشگر خوشحال و خندان، بدون پرداخت آنجا را ترک می کند! بعد صندوق دار فریاد می زند: چرا پول رو ندادی؟!
با توجه به نکاتی که ذکر کردم،در این مقاله با 3 روش برخورد با افراد تعارفی آشنا خواهیم شد تا این فرهنگ را کناربگذاریم.
روش برخورد با افراد تعارفی
روش اول – از قبل طی کنیم
با آدم های تعارفی یک بار از قبل طی کنیم که من آدم تعارفی نیستم! و بعد حتماً درعمل نشان دهیم که تعارف نمی کنیم!
بطور مثال با تعارفات بیهوده ی جلوی در ورودی یا آسانسور، وقت و انرژی مان رو تلف می کنیم: بفرمایید! بفرمایید! نه! خواهش می کنم! شما بفرمائید! نه! تمنا می کنم! شما بفرمائید! نه! خواهش می کنم! شما بفرمائید!
و فکر می کنیم این احترام است! در صورتی که احترام نیست! احترام را در خیلی چیزهای دیگر نشان می دهند! نه در رد شدن از در! قبول دارید؟
در این شرایط برای اینکه در عمل نشان دهیم تعارف نمی کنیم، وقتی جلوی در رسیدیم، یک بار بگوییم: آقای فلانی/خانم فلانی چون ما تازه با هم آشنا شدیم، یه وقت ناراحت نشید، من هیچ وقت جلوی در وقتتون رو برای تعارف کردن نمی گیرم! گفتم در جریان باشید!
اگر طرف مقابل از نظر جایگاه اجتماعی از ما بالاتر است، بگوییم: بزرگوار، چون من دوست ندارم وقت شما رو با تعارف بگیرم، هیچ وقت بهتون تعارف الکی نمی کنم. ازتون خواهش می کنم از این به بعد هر دری بود، لطفاً شما جلوتر برید و بعد شما هم با من تعارف نکنید. این بزرگترین هدیه ای هست که به من می دید.
هشدار: گر از قبل با کسی طی نکرده ایم که اهل تعارف نیستیم و چون وقت طرف مقابل برایمان ارزشمند است، نمی خواهیم سر تعارف جلوی در، وقتش را بگیریم، ممکن است بدون اجازه وارد شدنمان را بی ادبی برداشت کنند. پس اگر از قبل در این مورد با او طی نکرده ایم، به این روش عمل کنیم: زمان وارد شدن به در، اول ما به طرف مقابل بگوییم: بفرمائید! بعد که او گفت نه! شما بفرمایید! بگوییم: با اجازه تون و بعد داخل رویم. همین گفتن عبارت “با اجازه تون”، ادبمان را نشان می دهد.
اجازه دهیم ما را به عنوان شخصی بشناسند که با کسی تعارف ندارد! درعین حال بی ادب و گستاخ هم نیست! حق و حقوق کسی را هم زیر پا نمی گذارد! اما تعارف هم نمی کند!
روش دوم – تعارف افراد را بپذیریم
طبق حقوق انسانی، ما حق داریم به هر تعارفی، اگر دلمان خواست، بله بگوییم.بطور مثال می گوید: بفرمائید منزل در خدمت باشیم! اگر دلمان خواست، حق داریم که برویم چون آن شخص پیشنهاد داده است!
پس اگر کسی تعارف کرد: بفرمایید در خدمت باشیم! و دلمان می خواهد که برویم، بگوییم: اگه جدی میگی، میام ها! دیگه با من تعارف نکن. می گوید: آره، بیا! بگوییم: چشم! می خواهید یه هماهنگی با منزل بکنید تا من بیام و بعد از هماهنگی برویم! بعد از این تجربه آن شخص دفعه ی دوم دیگر تعارف نخواهد کرد! قبول دارید؟
یا می توانیم از طنز استفاده کنیم: اگه می دونستی من اهل تعارف نیستم، عمراً این تعارف رو نمی زدی ها! خیلی ها بودند چوبش رو خوردند! نکن این کار رو! می گوید: نه! خواهش می کنم! بگوییم: پس بریم!
زمانی که ما تعارف افراد را قبول کنیم 2 تا فایده دارد:
- اگر دوست داریم برویم، حالمان بهتر است!
- آن شخص دیگر هیچوقت به ما تعارف دروغین نمی کند!
روش سوم – زمان تعارف های عادت وارش، مکث کنیم
فرد تعارفی به اندازه ی تمام سال های عمرش عادت کرده که تعارف کند! بنابراین زمانی که دارد عادت وار تعارف می کند، چند ثانیه مکث کنیم.
بطور مثال می گوییم: بفرمایید میوه! می گوید: نه! ممنون! نمی خوام! بگوییم: مطمئنید میل ندارید؟ من جدا از تعارف دارم می پرسم ها! سپس چند ثانیه مکث کنیم.
این مکث به آن شخص کمک می کند که از عادت های قبلی اش خارج شود.یادمان باشد لازم است به شخصی که یک عمر تعارف کرده، بارها یادآوری کنیم.مگر عادت یکباره به وجود آمده که با یک بار گفتن بخواهد ترک شود؟! پس بارها و بارها با صبوری، دوباره به او یادآوری کنیم.با این کار به او در ترک عادتش کمک خواهیم کرد.
در این مقاله با 3 روش برخورد با افراد تعارفی آشنا شدیم:
- از قبل طی کنیم.
- تعارف افراد را بپذیریم.
- زمان تعارف های عادت وارش، مکث کنیم.
لطفاً مرا در اینستاگرام فالو کنید تا از مطالب آموزشی رایگان در زمینه ی مهارت های ارتباطی بهره مند شوید:
برگرفته از:
افرین استاد عالی بود ،روش های دیگهای هم هست که این عادت بد تعارف رو کنار گذاشت ؟
متشکرم از توجهتون.
فعلاً فقط همین روش ها رو بلدم.
موفق باشید.
ببخشید طرز فکر شما یه کم مغرورانه هست.
در صورتی که تعارف فقط و فقط برای احترام گذاشتن به طرف مقابل، بدون نیت هست.
ما خارج زندگی نمی کنیم و اصلا مهم نیست مردم بهمون هر جایی چقدر تعارف میکنند. نه وقت میگیره نه زحمت.
هیچکس هم با این چهار تا کلام از وقت و کارش کم نمیشه. فقط باید نه گفتن در مواردی که فکر میکنیم اشتباه است رو یاد بگیریم، همین.
اینها را گفتم چون من تعارفی نیستم و چوبش رو خوردم. تعارفی بودن یعنی اجتماعی بودن. البته به اندازه.
متشکرم که نظرتون رو نوشتید.