روش برخورد با افراد مسخره کننده

تا حالا شده مورد تمسخر کسی قرار گرفته باشید و طعم تلخ مسخره شدن را چشیده باشید؟ اغلب اوقات، مورد تمسخر قرار گرفتن، رنج آور است، قبول دارید؟ بسیاری از ما آدم ها از دوران کودکی این تجربه را داشته ایم که از طرف گروهی از افراد، مورد تمسخر قرار گرفته ایم و از همان دوران کودکی، حس بد مورد مسخره شدن قرار گرفتن را درک کرده ایم. بنابراین بهتر است روش برخورد با افراد مسخره کننده را بلد باشیم تا کمتر آسیب ببینیم.

ما روزانه با افراد مختلف با ویژگی های متفاوت، سر و کار داریم. این اشخاص می‌توانند فرد کاملاً غریبه‌ای در اتوبوس باشند یا هم خانه ای یا همکار و یا همسفر. تقریباً همیشه فردی وجود دارد که با تمسخر، موجب آزردگی ما شود.

بطور مثال با موارد زیر ما را مسخره می کنند:

• ریز باشی، می گویند: جوجه!
• درشت باشی، می گویند: خرس!
• قدت کوتاه باشد، می گویند: کوتوله! بچه! نصفش زیر زمینه! 
• قدت بلند باشد، می گویند: دراز! دراز دیلاق! نردبون!
• چه دماغ گُنده ای داری! این آرنجته یا دماغته؟
• عینکی باشی، می گویند: چهار چشم بی خاصیت! 
• موهایت ریخته باشد، می گویند: کچل! 
• موهای بدنت زیاد باشد، می گویند: گوریل!
• چاق باشی، می گویند: بُشکه! خپل!
• لاغر باشی، می گویند: نی قلیون! شیلنگ! دراز دیلاق!
• پشتت صاف باشد، می گویند: عصا قورت داده!
• پشتت خم باشد، می گویند: قوزی! گوژپشت نوتردام!
• صدایت بلند باشد، می گویند: بلندگو قورت داده!
• صدایت پایین باشد، می گویند: صداش از ته چاه در میاد!
• پسر باشی و بازی فوتبالت خوب نباشد، می گویند: تو دختری!
• پسر باشی و ورزش یوگا و مدیتیشن بروی، می گویند: تو دختری! یوگا، برای دخترهاست!
• رسا و شیوا صحبت کنی، می گویند: وراج!
• زیاد درس بخوانی، می گویند: دکتر! تیزهوشانی! المپیادی! خرخون!
• زیاد کار کنی، می گویند: خرکار! تراکتور!
• کم کار کنی، می گویند: تنبل! کوآلا!
• ریش و سیبیلت زودتر درآد: پشمالو!
• ریش و سیبیلت درنیاد: داستان های خاص خودش رو داره…

و…

خلاصه هر جوری که باشیم، یک چیزی به ما می گویند! قبول دارید؟

اگر روش برخورد با افراد مسخره کننده را ندانیم، دچار رنجش زیادی خواهیم شد. این رنجش و ناراحتی، روی کل زندگی مان اثر منفی گذاشته و کیفیت آن را پایین خواهد آورد.

اصل مهمی در علم ارتباطات هست که می گوید: رفتار دیگران در کنترل ما نیست، اما رفتار خودمان، تحت کنترلمان است. پس می توانید نحوره ارتباطمان را با افراد مسخره کننده تغییر دهیم تا آنها واکنش متفاوتی را از خودشان بُروز دهند.

بنابراین در این مقاله یاد می گیریم که چگونه با تنظیم رفتار خود، با افراد مسخره کننده برخورد کنیم تا کمتر برنجیم.

روش برخورد با افراد مسخره کننده

مرحله اول- از خودمون بپرسیم اون چه انگیزه، خواسته و نیازی داره؟

اولین نکته ی مهم این است که در مورد فرد مسخره کننده، این سؤالات را بررسی کنیم:

• نیازش چیه؟
• خواسته اش چیه؟
• انگیزه اش چیه؟

تقریباً در اکثر مواقع، افراد مسخره کننده، فقط نیاز به توجه و دیده شدن دارند.

بنابراین به دیده شدن و مورد توجه قرار گرفتن او، کمک کنیم و خیالمان راحت باشد که اگر او را به وسط بحث و گفتگو بکشانیم، هیچ اتفاق بدی نمی افتد.

بطور مثال موارد زیادی داریم که می گویند: تا من میام رشد کنم، پیشرفت کنم، همسرم من رو دست میندازه، مسخره ام می کنه.

پس از خودت بپرس: همسرم کدوم نیازش رو از من نمی گیره که شروع می کنه به مسخره کردن من؟

جواب: همسرم همیشه میگه تو باید کنارم باشی. من هم بهش میگم: خُب، من که نمی تونم همه اش پیشت باشم که! پس نیاز همسرم اینه که من رو بیشتر کنارش می خواد. و من همه اش سر کلاسم، همه اش این ور و اونورم.

حالا بررسی کن ببین چه راه حلی می تونی پیدا کنی که پیشرفت خودت و کنار همسرت بودن رو مدیریت کنی.

به همین سادگی…

مرحله دوم- با او همراه شیم و سخت نگیریم

آدم ها چرا یک نفر رو مسخره می کنند؟ برای اینکه اذیت بشه. بنابراین وقتی اذیت نشه، دیگه مسخره اش نمی کنند.

در اغلب اوقات، می توانیم با افراد مسخره کننده، همراه شویم و به خودمان سخت نگیریم. یعنی خودمان هم خودمان را دست گرفته و همراهشان بگیم و بخندیم و خوش بگذارنیم.

خیلی وقت ها خیلی از بحث ها را با شوخی می توان رد کرد. دلیلی ندارد که اصرار بورزیم: کسی نباید با من شوخی کنه!

بهترین روش برخورد با افراد مسخره کننده، این است که با آنها همراه شویم. به گونه ای که خسته شوند و مسخره کردن ما برایشان بی مزه و بی معنی شود! چون مسخره کردن کسی لذت دارد که روی آن موضوع حساسیت نشان دهد. وقتی حساسیت نشان ندهیم، مسخره کردنمان، بی مزه خواهد شد.

بطور مثال وقتی دماغ بزرگمان را مسخره می کنند، اینقدر خودمان با این دماغ، شوخی کنیم که دیگر، هیچکس با ما شوخی نکند. وقتی خودمان با چیزی شوخی کنیم، حساسیت بقیه کم می شود. ولی وقتی حساس باشیم، بدجور به ما گیر خواهند داد چون واکنش نشان دادن ما به آنها کیف می دهد.

بنابراین به اینصورت خودمان، خود را دست بگیریم:

• نگاه کن دماغم کل صورتم رو گرفته!
• اسم من، فلانی دماغه!
• چی فکر کردی؟! اینقدر دماغم بزرگه که روش راه میرم!
• خداییش عجب دماغی دارم ها!
• من اصلاً ابوالدماغ هستم!
• خدا دماغم رو بیشترش کنه!
• وقتی میگه: چطوری دماغ؟ جواب شوخی: برو خدا رو شکر کن، کوتاهش کردم اینطوری شده!
• وقتی میگه: چقدر دماغت گنده است! جواب شوخی: خبر داری من هفته ای یه بار، جزء نظافت هام اینه که دماغم رو کوتاه می کنم؟! آخه دماغم همینطوری رشد می کنه!
• وقتی میگه: دماغت خیلی بزرگه! جواب شوخی: این تازه نصفشه! نصف دیگه اش رو هم فرستادم بره تو!
• توی استخر: بچه ها اگه فکر کردید که یه کوسه دیدید، نترسید! اون منم که دارم کرال پشت می رم! بس که دماغم بزرگه!
• شما می تونید دماغتون رو ببینید؟ همه این موهبت رو ندارند. برخی می تونند. و من تقریباً همه شو به جز این یک متر اولش رو کامل می تونم ببینم.
• خانواده مادریم دماغ ها عقابی رو به پایینه، خانواده پدریم دماغ ها گنده. ترکیبش یک چنین چیزی درمیاد اگر دقت کافی داشته باشید.
• من واقعاً توی دلم مونده ته این فنجون رو بتونم بخورم. نمی تونم که. چون دماغم میره توش. واسم نی هست.
• روبوسی عید: دماغم نخوره به چشمت، مواظب باش!
• کجایی؟ الان دماغم داره میرسه، خودم هم چند روز دیگه میرسم!
• دماغ وارد میشود!
• من وقتی دنیا اومدم، دماغم همینقدر بود. بعداً خودم رشد کردم. یعنی یک دماغی بودم که دست و پا بهش آویزون بود. بعد بزرگ تر شدم!
• من سرکرده دماغ بزرگ ها هستم.

خاطره: یادم می آید در سفری، یکی از همسفرهایم به شوخی به اسم کتابم که جرقه است، می گفت ترقه! من هم با او می خندیدم، همراهی کردم و می گفتم: آره، ترقه است، تازه باهاش میشه رفت چهارشنبه سوری!

معمولاً آدم های تپلی که به اضافه وزن شان حساسیت دارند، وقتی دیگران، دستشان می اندازند، عصبانی شده و حساسیت نشان می دهند. بنابراین افراد مسخره کننده، از مسخره کردنشان لذت می برند و به این کار ادامه می دهند.

ولی تپلی که خودش، خودش را دست می گیرد و می گوید: ما تپل ها فلانیم! آقا، برو کنار، نخورم بهت! اینطوری دیگر کسی کاری به کارش ندارد! چون می بینند این شخص، به اندازه ی کافی قوی هست و عزت نفس دارد. برای اینکه او خودش را با تمام ویژگی ها مثبت و منفی اش پذیرفته است.

اگه زیاد سوتی میدید، بگید آقای سوتی وارد می شود….

خاطره: یادم می آید در سفری دیگر، یکی از همسفرها که متوجه شده بود، من مدرس مهارتهای ارتباطی هستم، به شوخی به من می گفت: روابط عمومی! و به همسفرها می گفت: بچه ها، روابط عمومی اومد! من هم با او می خندیدم، همراهی می کردم و گاهی زودتر از او می گفتم: بچه ها، برید کنار، روابط عمومی اومد!

این افراد مسخره کننده، یک گرگ درون دارند که می خواهد صدای ما را دربیاورد. حالا ما با این روش، به آن گرگ غذا نمی دهیم!  آنها می خواهند خشم ما را ببینند و با این روش، نمی بینند! ولی اگر واکنش نشان دهیم، بهمان گیر می دهند! 

بنابراین وقتی خودمان، خودمان را دست می گیریم، افراد مسخره کننده، دیگر از مسخره کردن ما لذت نمی برند. وقتی کسی کلافه نمی شود، اذیت نمی شود، مسخره کردنش لذتی ندارد! چون با خود می گویند: این خودش، همه اش داره خودش رو مسخره می کنه! 

این مسئله، کاملاً علمی است و در روانشناسی به آن تکنیک حساسیت زدایی می گویند.

پس با شوخی رد کنیم. اما مراقب باشیم که بی ادبی نشود.

هشدار: این تکنیک را به بچه های سنین دوران ابتدائی و راهنمایی یاد ندهید. چون بچه باید به یک خودآگاهی رسیده باشد که باورش نشود. مثلاً اگر به او می گویند: زشت! نگو جواب بده: آره من زشتم! پس مراقب باشید این آموزش را به بچه های کوچک تا ده سال ندهید. این روش برای دوران دبیرستان به بعد مناسب است.

برای نمایش ویدئوی ( روش برخورد با افراد مسخره کننده ) بر روی لینک کلیک کنید.

مرحله سوم- اگه در جای اشتباه، شوخی کرد، ازش بخواهیم در اون شرایط ویژه، شوخی نکنه

حالا اگر در جایی با ما شوخی می کنند که جای اشتباهی هست، مثلاً در یک جلسه ی کاری مهم، یکدفعه همکار می گوید: این شکم گنده ی این، باعث شده اینقدر تنگ بشینیم! این شوخی در آن جمع، باعث می شود که جایگاه ما پایین بیاید.

در این شرایط ویژه، در خلوت و به صورت خصوصی، با حالت  طنز و شوخی،

بگوییم: همکارجان، این شکم گنده ی  من که شهره ی خاص و عام هست، ولی تو جلسه ی  اون روز که گفتی، من می ترسم اثر صحبتمون رو کم بکنه. می خواهی تو جلسات، محدودش بکنیم و راجع بهش نگیم؟

می گوید: باشه.

بگوییم: پس می تونم رو حرفت حساب کنم؟

می گوید: آره.

دوستان خوبم در این مقاله، روش برخورد با افراد مسخره کننده را یاد گرفتیم:

• مرحله اول- بررسی کنیم نیازش چیه؟ خواسته اش چیه؟ انگیزه اش چیه؟
• مرحله دوم- سخت نگیریم و با آنها همراه شویم. چون اگر حساسیت نشان دهیم، بیشتر از قبل، ما را مسخره خواهند کرد.
• مرحل سوم- اگه در جای اشتباه، شوخی کرد، ازش بخواهیم در اون شرایط ویژه، شوخی نکنه.

لطفاً مرا در اینستاگرام فالو کنید تا از مطالب آموزشی رایگان در زمینه ی مهارت های ارتباطی بهره مند شوید:

اینستاگرام من

برگرفته از:

 بیشتر از یک نفر