سبد خرید

9 راهکار برای اینکه چگونه شوخ طبع باشیم تا دل دیگران را بدست آوریم؟

9 راهکار برای اینکه چگونه شوخ طبع باشیم تا دل دیگران را بدست آوریم؟

در طول مدت سال های اخیر، سفرهای ایرانگردی زیادی را با آژانس های مسافرتی رفته ام. یکی از عوامل مهمی که باعث می شود یک سفر برایم خوشایند تر شود، میزان شوخ طبعی لیدر یا راهنمای تور است. متأسفانه در این مدت تک و توک لیدر هایی بودند که مهارت شوخ طبعی داشتند.

در بیشتر سفرها، لیدر آنچنان جدی و خشک بود که باعث خستگی و دلزدگی من و مسافران می شد. مسافران در طول مسیر طولانی در اتوبوس، حسابی حوصله شان سر می رفت و کلافه می شدند. خلاصه که در اتوبوس، اصلاً خوش نمی گذشت. در این شرایط دیگر دلمان نمی خواست دوباره با آن لیدر جدی سفر کنیم.

یادم می آید یکبار برای بار دوم به صورت اتفاقی با یکی از همان لیدر های جدی همسفر شدم. وقتی متوجه شدم این شخص، همان لیدر جدی است، در ذوقم خورد. با خودم گفتم: وای، بازم این؟!

برعکس در سفرهایی که لیدر، کمی شوخ طبع بود، صدای خنده ها شنیده می شد. اینطوری خیلی بیشتر به ما خوش می گذشت. لیدر، در تمام طول مسیر طولانی در داخل اتوبوس، انواع بازی ها را راه می انداخت. او جوک می گفت. خاطره های خنده دار تعریف می کرد و آواز می خواند.

مسافران معتقد بودند که لیدر خیییلی با نمکه. اینقدر می خندیدیم که وقتی از اتوبوس پیاده می شدیم، اصلاً متوجه گذر زمان نمی شدیم. همه دوست داشتیم دوباره با آن لیدر شوخ طبع، سفر کنیم. جوری که دفعه ی بعد سر سفر کردن با این لیدر خاص، دعوا بود!

بنابراین شوخ طبعی به کسب درآمد آژانس های مسافرتی کمک می کند. چون اینطوری مردم دوست دارند برنامه ی بعدی را هم دوباره بیایند.

حتی در مسافرت های فامیلی هم دوست داریم که با آدم های شوخ طبع فامیل همسفر شویم یا دوست داریم به خانه مان بیایید یا به خانه شان برویم. قبول دارید؟

دو سال پیش در یک دوره ی آموزشی شرکت کرده بودم. مدرس این دوره، یک خانم خشک و جدی بود که شوخ طبعی که نداشت هیچ، حتی یک لبخند کوچک هم نمی زد!

بنابراین در تمام طول این دوره، نتوانستم با او ارتباط خوبی برقرار کنم. وقتی می خواستم به کلاسش بروم، خوشحال نبودم. خلاصه که اصلاً دوستش نداشتم! بعد از پایان این دوره، او را به هیچ یک از دوستانم توصیه نکردم!

پس مهارت شوخ طبعی به کسب درآمد مدرسان کمک می کند. چون مردم دوست دارند در کلاس بعدی هم شرکت کنند. یا دوست دارند این کلاس را به دوستانشان هم معرفی کنند.

اگر یادتان باشد در دوران مدرسه هم همینطوری بود. ما معلمانی را دوست داشتیم که کمی شوخ طبع بودند. اکنون یکی از اساتیدم به نام جناب آقای محمد پیام بهرام پور از میزان شوخ طبعی بالایی برخوردار است. جوری که آدم ها با اشتیاق، سر کلاس هایش می نشینند.

در مورد مهمانی رفتن هم همینطور است. ما دوست داریم به خانه ی کسانی برویم که در آنجا بگو بخند بیشتری است. یا اگر خبر دار می شویم در یک مهمانی یک آدم شوخ طبع دعوت شده است، با اشتیاق بیبشتری در آنجا حضور پیدا می کنیم. قبول دارید؟

شما وقتی پر از استرس و اضطراب برای درمان بیماری تان به دکتر مراجعه می کنید، دوست دارید که آن دکتر، خوش اخلاق و شوخ طبع باشد یا خشک و جدی؟

افراد شوخ طبع و جوک گو، جذاب و دوست داشتنی هستند. خانم ها معمولاً از آقایی خوششان می آید که آنها را بخنداند. قبول دارید؟

بنابراین شوخ طبع بودنمان می تواند آدم ها را به ما علاقمند کند چون افراد دوست دارند با خندیدن با ما به آنها خوش بگذرد.

شوخ طبعی چیست؟

منظور از شوخ طبعی این است که وقتی یک چیزی می گوییم، صدای خنده بیاید. یا حداقل یک لبخند کوچک روی لب ها بنشیند.

شوخ طبع بودن چه فایده هایی دارد؟

  • نشان دهنده ی هوش کلامی بسیار بالای ماست. چون مشخص می کند روی صحبتمان تسلط بالایی داریم.
  • به برطرف شدن ترس کمک می کند. وقتی در حال صحبت کردن با شخص جدیدی هستیم، شوخ طبعی به مدیریت استرس ما کمک می کند. چون هنگام خندیدن، میزان تنش و استرس کم می شود.

به همین خاطر شوخ طبعی در اولین برخورد ما با یک آدم جدید، خیلی به ما کمک می کند. شوخ طبعی مان در برخورد اول، باعث می شود برای طرف مقابل ترسناک به نظر نرسیم!

  • خاص و حرفه ای به نظر می رسیم. چون انگار به همه چیز تسلط داریم.
  • شوخ طبعی باعث علاقه مند شدن مخاطب به ما می شود. وقتی شوخ طبع باشیم، محبوب قلب آدم ها و جذاب می شویم. وقتی آدم ها می خندند، حالشان خوب است. آدم ها کسی را که حالشان را خوب می کند، دوست دارند. بنابراین آدم ها دوست دارند وقت بیشتری را با فرد شوخ طبع بگذرانند. مثل همان لیدر شوخ طبعی که سر سفر کردن با او دعوا بود.
  • مخاطب از ما خسته نمی شود. وقتی می خواهیم چیزی را به او یاد بدهیم، با خندیدن، مغزش انرژی می گیرد و ادامه می دهد. شوخ طبعی، زنگ تفریح مغز انسان هاست.
  • با مخاطب ارتباط احساسی برقرار می کنیم. طبیعی است که وقتی ما با کسی بخندیم، با او راحت تریم. اینطوری می شود که می گوییم: فلانی خییییلی با حاله!
  • خندیدن به کاهش درد افراد کمک می کند. هنگام ملاقات با یک بیمار، شوخ طبعی مان درد او را کاهش می دهد. دیدید اگر بعد از عمل جراحی، دکتر با بیمارش شوخی کند، بیمار، روحیه اش بهتر می شود؟
  • هنگامی که جو سنگین شده، تنش را کاهش می دهد. مثلاً وقتی در یک تیم کاری، دلخوری پیش آمده، با شوخ طبعی می توانیم یخ گروه را بشکنیم. پس شوخ طبعی به ما کمک می کند رهبر خوبی باشیم.

تا این جای مقاله شاید به این فکر افتاده باشید که من یک آدم جدی هستم ولی دوست دارم شوخ طبع باشم. آیا یک آدم جدی اصلا ً می تونه شوخ طبع بشه؟ چطوری آخه؟!

شاگردانم از من می پرسند: خانم معتمد پویا مگه شوخ طبعی ذاتی نیست؟!

خود من هم به عنوان کسی که در گذشته فاقد کمترین میزان شوخ طبعی بودم، چنین سؤالاتی ذهنم را به خودش مشغول کرده بود. خبر خوب این است که شوخ طبعی یک مهارت است که با تمرین زیاد می توانیم آن را بدست بیاوریم.

ما به چی می خندیم؟

ما به هر چیزی که ریتم عادی را عوض کند، می خندیم. ما زمانی به چیزی می خندیم که مغزمان توقع اش را ندارد. طنز، تغییر ناگهانی در وضعیت ذهنی مان است. مثلاً وقتی کسی زمین می خورد، ناخودآگاه می خندیم چون مغزمان توقع آن را نداشته است.

اجزای مختلف طنز:

1- گوینده:  اینکه دیگران ما را به عنوان یک آدم جدی می شناسند یا یک آدم شوخ طبع؟ وقتی ما را می بینند، آماده ی شوخی  و خنده هستند یا نه؟ مثلاً حسن ریوندی استندآپ کمدین، هر چه می گوید، همه می خندند! چون از قبل او را به عنوان یک آدم شوخ طبع شناخته اند.

2- جو: جایی که در آنجا حضور داریم هم اهمیت دارد. در چه جوی هستیم؟ مخاطب در چه فضایی هست؟ مثلاً اگر سر کلاس، زنگ آهنگ موبایل یک نفر صدای خروس باشد، همه می خندند!

دیدید در مجالس سنگین ختم، پتانسیل خندیدن بعضی آدم ها بالاتر می رود؟! پس در محیطهای با جو سنگین که مخاطب انتظار خندیدن را ندارد، احتمال خنداندن آنها بالاتر می رود.

3- گفته: مدل گفتن طنز، خیلی اهمیت دارد. یعنی اینکه چطوری از زبان بدن و لحنمان به صورت مناسب استفاده کنیم.

4- شنونده: اگر تمام شرایط بالا مهیا باشد، حتی جدی ها  و ضدحال ها هم با ما در خندیدن همراه می شوند.

چگونه شوخ طبع باشیم؟

آماده سازی شرایط و جو اولیه

اگر اول صبحی یک نفر، جوک بگوید، خیلی کم می خندیم. بنابراین ابتدا با گفتن دو سه تا خاطره از خودمان، شرایط را از قبل آماده کنیم. اینطوری مخاطب، منتظر یک چیز خنده دار می ماند. پس بهتر است مخاطب را در حالت انتظار بیاوریم که من می خواهم یه چیز خنده دار بگویم!

وقتی اول تعریف داستان، خودمان هم می خندیم، مخاطب را آماده ی خندیدن می کنیم. این یعنی اینکه قرار است یک چیز خنده دار بیاید. در این شرایط، مخاطب با خودش می گوید: این آدم تو ذهنش یک چیز خنده دار اومده که داره می خنده! پس من الان آماده ی شنیدن طنزم.

اگر دقت کنید بیشتر کمدین ها از این تکنیک خندیدن قبل از طنز استفاده می کنند. مثلاً حسن ریوندی استندآپ کمدین، با این روش، هنوز طنز را نگفته، مردم به او می خندند!

هنگام طنز گویی، بهتر است زبان بدن مناسب داشته باشیم. یعنی وقایع را با حرکات پانتومیم وار نمایش دهیم. همچنین بهتر است در لحنمان، اشتیاق و انرژی کافی وجود داشته باشد. اگر مثل داستانگویی، صحنه پردازی و شخصیت پردازی کنیم، عالیست.

یکی از راه های شوخ طبع شدن این است که از آدم های شوخ طبع و جوک گو، مثلاً حسن ریوندی استندآپ کمدین، ایده بگیریم. به این صورت که وقتی یک نفر چیزی را گفت که همه خندیدند، به این فکر کنیم که او چه گفت که همه خندیدند؟!

در صورت امکان بهتر است شوخ طبعی های دیگران را در موبایلمان یا در دفترچه ای وارد کنیم. اینطوری آرام آرام الگوی شوخ طبعی آنها را پیدا می کنیم. مثلاً دستمان می آید که آنها اتقاقات ساده را با اغراق زیاد و به صورت بامزه تر تعریف می کنند.

پس به طنزهای آدم های شوخ طبع اطرافمان دقت کنیم. خواندن کتاب ها و مجلات طنز و دیدن برنامه های تلویزیونی و فیلم ها کمدی، به ما در این زمینه خیلی کمک می کند. مثلاً از مهران مدیری یا مهران غفوریان می توانیم کلی ایده بگیریم.

در این لینک، می توانید لیست استند آپ کمدین های ایرانی را مشاهده کنید تا با دیدن فیلم هایشان از آنها الگوبرداری کنید.

همچنین لیست خاطرات و خرابکاری های خنده دار خودمان و سوتی های دوران کودکی مان را در موبایل یا دفترچه ی یادداشت وارد کنیم. با داشتن این لیست، چون از  قبل آماده هستیم، اعتماد به نفسمان بالاتر می رود. اینجوری خیالمان راحت است که همیشه داستان خنده دار برای گفتن، دم دستمان داریم.

9 راهکار برای اینکه چگونه شوخ طبع باشیم؟

1- نفی حالت مطلوب:

یعنی وقتی مخاطب منتظر یک اتفاق خاص است، ما آن حالت را نفی کنیم. مثلاً وقتی مخاطب منتظر یک جمله ای هست، ما جمله ی دیگری را بگوییم. یا وقتی مخاطب منتظر یک کار دیگری هست، ما یک کار دیگری انجام دهیم.

بطور مثال وقتی تعریف می کنیم: میریم باشگاه به یک نفر می گیم: این دمبل زدنت چه فایده ای داره؟ می گه: حالا معلوم نمیشه! سه ماه بعد بیا تا نتیجه شو روی بدنم ببینی! سه ماه بعد می ریم نتیجه رو ببینیم، می بیینم که نیست! بس که مردم ما زود یه کاری رو ول می کنند!

در این تعریف در جمله ی آخر، مخاطب انتظار داشت که بگوییم: سه ماه بعد می ریم نتیجه رو ببینیم، می بینیم چه پشت بازوهایی درست کرده! در صورتی که چیزی گفتیم که خارج از انتظار او بود. پس می خندد.

2- دست گرفتن رفتار یا حرف کسی:

یعنی وقتی یک نفر یک سوتی داده، مدام آن را دست بگیریم. مثلًا وقتی یک نفر عطسه می کند، ادای عطسه اش را با مبالغه به او برگردانیم. یا اگر زنگ موبایل یک نفر خنده دار یا عجیب بود، به او بگوییم: این زنگه؟! من برای خودت میگما،عوضش کن!

3- پی بردن به درونیات:

درونیات یعنی چیزی که آن لحظه آن شخص دارد به آن فکر می کند و فکر نامربوطی هست. حالا ما آن فکر را بازگو کنیم که می دونم الان داری به این فکر می کنی که  این مسخره بازی ها چیه؟!

4- بازگویی رفتارهای رایج:

کاری که عموم مردم انجام می دهند را بازگو کنیم. مخصوصاً کارهایی که در تنهایی انجام می دهند. مثلاً تعریف رفتار با کلاس زوجین در دوران نامزدی و تغییر آن بعد از عروسی! یا تعریف رفتار مردم در توالت و دستشویی!

5- مبالغه بر صحبت قبلی در موقعیت جدید:

یعنی وقتی یک نفر یک چیزی را قبلاً گفته، بعداً آن را بزرگ کنیم و هی بگوییم. مثلاً قبلا گفته وجود پرنده در خونه، آرامشبخشه. بعد که به خانه شان رفتیم و دیدیم آن پرنده با سروصدایش خانه را روی سرش گذاشته، مدام با مبالغه بگوییم: پرنده آرامشبخشه؟! البته فقط تا جایی ادامه دهیم که دیگر خنده ها کم شده است. چون بیشتر از آن بی مزه می شود!

6- تکیه کلام های ثابت:

مثل تکیه کلام: البته ما از اون خانواده هاش نیستیم.

7- دست گرفتن خودمان:

برای مثال اگر زیادی چاق یا زیادی قلد بلند هستیم یا دماغ بزرگی داریم، خودمان، خودمان را دست بگیریم. مثلاً وقتی وارد  جایی می شویم بگوییم: بگوییم: بُشکه اومد! برو کنار، نخورم بهت! یا بگوییم: نردبون می خواهید من هستم ها! یا بگوییم دماغ اومد!

یا اگر یکی از دوستانمان به ما گفت: تو چقدر خنگی! بگوییم: چاکریم! مخلصیم! به جمع ما خوش اومدی!

این کار به دیگران اجازه می دهد تا از روی صمیمیت به ما  بخندند، چرا که ما هم می توانیم خودمان به خودمان بخندیم. این کار نه تنها چیزی از شخصیت ما کم نمی کند، بلکه ما را به صورت شخصی با عزت نفس بالا معرفی می کند که ضعف هایمان را پذیرفته ایم و حتی از بیان نقاط ضعف خودمان هم ترسی نداریم.

این روش، راه بسیار مناسبی برای خلع سلاح دیگران در مقابل تمسخر کردن ضعف هایمان هم هست. همچنین این دست گرفتن خودمان، ما را دوست داشتنی تر و قابل اعتماد تر نشان می دهد.

جهت یادگیری بیشتر، آموزش روش برخورد با افراد مسخره کننده را مطالعه بفرمایید.

8- از تکنیک تماس دوباره استفاده کنیم:

در این تکنیک وقتی که یکی از شوخی های ما، مورد پسند جمع واقع شد و صدای خنده بلند شد، می توانیم از آن جوک یا شوخی، بعداً دوباره استفاده کنیم. یعنی بعد از گذشت مدتی که جمع انتظار شنیدنش را ندارد دوباره آن را بیان کنیم.

9- بیان داستان های خنده دار دفعات قبلی:

بطور مثال در یک سفر فامیلی، یک نفر داخل رودخانه می افتد. بعد در جمع هایمان آن خاطره ی خنده دار را مدام با مبالغه تعریف کنیم. البته حواسمان باشد تا زمانی ادامه دهیم که خنده ها دیگر کم شده و یا نیست.

یادم می آید در یکی از سفرهایم  لیدرمان بیش از اندازه شوخی می کرد. جوری که از حد گذشته بود و ظاهر و رفتار مسافران را مسخره می کرد. مثلاً به یک نفر که رنگ پوستش تیره بود، می گفت سیاه! یا کم حرف بودن یک نفر دیگر را مسخره می کرد. در آن سفر، برخی مسافران از دست شوخی های او ناراحت و دلخور شده بودند.

نکته ی مهم : شوخ طبعی از نوع تحقیر، مسخره یا بی احترامی کردن به آدم ها نباشد. مثلاً ظاهر یا ویژگی آنها را مسخره نکنیم. یادمان باشد شوخی کردن برای خوش گذشتن به خودمان و طرف مقابل است. آزردن دیگران، شوخی حساب نمی شود!

هشدار به خانم ها: استفاده ی زیاد از طنز برای آقایان، نقطه قوت است، اما برای خانم ها نقطه قوت نیست. چون اگر خانمی زیاد از طنز استفاده کند، ممکن است توسط آقایان جدی گرفته نشود یا مورد سوء استفاده قرار بگیرد. به نظر میرسد این مسئله نه فقط در ایران، بلکه در تمام دنیا درست باشد.

اگر یک شوخی کردیم و کسی نخندید چه کار کنیم؟

در این شرایط نگوییم: خیلی هم بامزه نشد صحبتم! یا نگوییم: می خواستم شوخی کنم، ضایع شدم!

بلکه خیلی خونسرد، سریع از آن رد شویم. پس یک جوری وانمود کنیم که اصلاً خنده دار نبود!

به جوک های خود تا وقتی که دیگران همگی به آن نخندیده اند، نخندیم. رعایت نکردن این نکته، باعث می شود که به نظر برسد زیادی داریم برای بامزه بودن تلاش می کنیم.

توجه کنیم که اگر کسی به جوک ما نخندید، باعث نشود که دیگر به راهمان ادامه ندهیم. پس تسلیم نشویم و از اشتباهاتمان درس بگیریم.

بطور مثال چند وقت پیش برای اینکه مهارت شوخ طبعی را در خودم پرورش دهم، در یک مهمانی، یک جوک تعریف کردم که همه زورکی به آن خندیدند. بعضی ها هم اصلاً نفهمیدند منظورم چی بود!

هر چند در جمع ضایع شدم ولی درسی که از این اشتباهم گرفتم این بود که بهتر است برای جوک گویی، زبان بدن و لحن صحبتم را بیشتر تقویت کنم! یا از قبل گفتن آن جوک را جلوی آینه تمرین کنم.

هشدار: هنگام شوخ طبعی، جوگیر نشویم که بعداً بگوییم: این چی بود من گفتم؟! خیلی ناجور بود! چون معمولاً خنده ی آدم ها ما را جوگیر می کند.

هشدار: شوخی هایمان از نوع مسائل جنسی، قومیتی، مذهبی، بی احترامی یا ضد چهارچوب عرف جامعه نباشد.

نکته: اگر با دیگران شوخی می کنیم بهتر است ظرفیت پذیرش شوخی های آنها را هم  داشته باشیم.

نکته ی مهم: هیچ وقت نمی توانیم همه را بخندانیم. چون سلیقه ی آدم ها با هم متفاوت است.

تمرین شوخی: جلوی آینه با خودتان شوخی کنید و جوک بگویید. آیا با نمک و خنده دار است؟ اگر خودمان خنده مان نگیرد، شوخی خوبی نیست!

یادمان باشد هر بار که خواستیم شوخ طبعی کنیم، قبلش این سؤالات را از خودمان بپرسیم:

  1. آیا در این موقعیت، شوخ طبعی بهترین راه است؟
  2. آیا الان شوخ طبعی، ارتباط من را بهتر می کند یا بدتر می کند؟
  3. آیا با شوخ طبعی، شرایط من بهتر می شود؟
  4. آیا طرف مقابل، ظرفیت شوخی من را دارد؟

دوستان خوبم در این مقاله یاد گرفتیم که شوخ طبعی باعث جذابیت و دوست داشتنی تر شدن ما می شود. همچنین با 9 راهکار برای اینکه چگونه شوخ طبع باشیم، آشنا شدیم:

  1. نفی حالت مطلوب
  2. دست گرفتن رفتار یا حرف کسی
  3. پی بردن به درونیات
  4. بازگویی رفتارهای رایج
  5. مبالغه بر صحبت قبلی در موقعیت جدید
  6. تکیه کلام های ثابت
  7. دست گرفتن خودمان
  8. تکنیک تماس دوباره
  9. بیان داستان های خنده دار دفعات قبل

دوستان عزیزم مرا در اینستاگرام فالو کنید تا از مطالب آموزشی مفید در زمینه ی مهارت های ارتباطی، بهره مند شوید. جهت فالو کردن،روی لینک زیر بزنید:

اینستاگرام من

برگرفته از:

کتاب درآمدی به طنزپژوهی

 

دیدگاه‌ها ۳۴


ارسال تیکت جدید