7 روش برخورد با افراد فضول
روش برخورد با افراد فضول را بلدید؟ روش برخورد با افرادی که این سؤالات را می پرسند:
- درس ات کی تموم میشه؟
- چرا درس ات رو ادامه نمی دی؟
- چرا درس ات رو رها نمی کنی؟
- رتبه ات چند شده؟
- معدلت چند شد؟
- نمره ات چند شد؟
- چرا رفتی این رشته؟
- چطوری با هم آشنا شدید؟
- کی عروسی می کنید؟
- چرا بچه دار نمی شید؟
- چرا یه بچه دیگه نمیاری که بچه ات تنها نباشه؟
- چرا ازدواج نمی کنی؟
- چقدر حقوق می گیری؟
- درآمدت چقدره؟
- اینو چند خریدی؟
- چرا پس انداز نمی کنی؟
- چرا طلاهات رو فروختی؟
- چرا ماشینت رو فروختی؟
- چرا اینو اینقدر گرون خریدی؟
- خونه مال خودتونه؟
- خونه تون چند متره؟
- چقدر اجاره خونه می دید؟
- چرا خونتون رو مرتب نمی کنید؟
- چرا اینقدر خونتون کثیفه؟
- کجا می ری؟
- بیمه هستی؟
- مهریه ات چقدره؟
- اینو چند خریدی؟
- جدا شدی؟
- چرا جدا شدید؟
- چرا کارت رو عوض کردی؟
- چرا ورشکست شدی؟
- چند سالته؟
- متولد چندی؟
- نماز می خونی؟
- روزه ای؟
- چرا روزه نمی گیری؟
- چرا روزه می گیری؟
- چرا از ایران نمی ری؟
- چرا برگشتی ایران؟
- چرا نمی آیید تهران؟
- چرا از تهران نمی رید؟
- چرا خونه تون اینجاست؟
- چرا پا نمی شی بیای؟
- چرا موندی اونجا؟
- نمی خواهی بینی ات رو عمل کنی؟
- چقدر دماغت گنده است. چرا عمل نمی کنی؟
- کادو چی دادند؟
- چرا چاق شدی؟
- چرا اینقدر لاغری؟
- چرا اینقدر پیر و شکسته شدی؟
- چرا بچه ات خجالتیه و حرف نمیزنه؟
- چرا هنوز بچه ات رو از پوشک نگرفتی؟
- چرا بچه ات اینقدر لاغره؟
این سؤالات برای شما آشناست؟ تا حالا با این سؤالات مواجه شده اید؟ چه احساسی داشته اید؟
یک موقع هایی هست که ما نمی خواهیم به یک سری از سوالات پاسخ دهیم. چون سوال ها یا خیلی شخصی هستند یا جواب ما خیلی شخصیه یا اگر جواب دهیم باعث یک سری اتفاقات می شود یا اصلا نمی خواهیم به آن شخص جواب دهیم. این سوالات ما را معذب می کنند. ما هرگز مجبور به پاسخ دادن به هیچ سوالی نیستیم. همین الان کلیک کنید و مهارتهای ارتباطی خود را به سطح جدیدی برسانید!
اگر روش پاسخ ندادن به سؤالات افراد فضول را ندانیم، لحظات با هم بودن، تبدیل به جهنم می شود: وای الان می خواد سؤال پیچم کنه! الان می خواد بهم گیر بده!
پس بهتر است روش برخورد با افراد فضول را بدانیم تا کمتر اذیت شویم.
اشتباه رایج: به سواالاتی که دوست نداریم، پاسخ دهیم.
فهرست
- 1 روش پاسخ ندادن به سوالات افراد فضول
- 1.1 راه اول: سوال را با سوال جواب دهیم:
- 1.2 راه دوم: سوال را با طنز و شوخی پاسخ دهیم:
- 1.3 راه سوم: پاسخ مبهم و کلی دهیم و به دنبال آن از او یک سوال بپرسیم:
- 1.4 راه چهارم: سوال را عوض کنیم:
- 1.5 راه پنجم: عدم تمایلمان به پاسخ دادن را بیان کنیم:
- 1.6 راه ششم: از روش نیمه ضربه استفاده کنیم (این روش برای شخصی که این سؤال رو پرسیده، درد دارد. با این وجود گاهی اوقات لازمه! این روش فقط در صورتی توصیه می شه که روش های قبلی جواب نمی ده):
- 1.7 راه هفتم: موضوع بحثی را که دوست نداریم، عوض کنیم:
روش پاسخ ندادن به سوالات افراد فضول
بسته به اینکه با چه کسی در حال صحبت کردن هستیم، روش های مختلفی وجود دارد.
تعدادی پاسخ وجود دارد که می توانیم ضمن حفظ خونسردی، از آنها استفاده کنیم:
راه اول: سوال را با سوال جواب دهیم:
- می شه بگی برای چی اینو می پرسی؟
- در جواب سؤال: درآمدت چقدره؟ بپرسیم: دلیل خاصی داره این سوال رو می پرسی؟!
- چه نیازی به دونستن اون داری؟
- منظورتون چیه؟
- چرا می پرسید؟
- جواب این سوال به چه دردتون می خوره؟
- می شه یه بار دیگه سوالتون رو تکرار کنید؟
- در جواب سؤال: کی عروسی می کنید؟ بپرسیم: تو چی حدس می زنی؟ ببینم حدست درست از آب درمیاد یا نه؟
راه دوم: سوال را با طنز و شوخی پاسخ دهیم:
- خونتون رو چند خریدید؟
- مقدار کافی!
- قیمت مناسب!
- اینو چند خریدی؟
- یه خُرده گرون تر!
- دو برابر قیمت بازار خریدم! کسی دیگه گرون تر از این نمی فروخت! اینقدر تومن خریدم!
- چرا اینقدر گرون خریدی؟
- چون کسی گرون ترش رو نداشت!
- چقدر حقوق می گیری؟
- یه چند میلیون دلاری میشه!
- همون قدر که شما فکر می کنید کافیه!
چرا ازدواج نکردی؟
- هنوز شخص مناسبم رو پیدا نکردم. بعد به ساعتمان نگاه کنیم و بگوییم: خوب شد یادآوری کردید، تا دیر نشده، برم پیداش کنم!
- برای اینکه شوکه اش کنی و حس کنه جا مونده بگو: “مگه نیومده بوده؟” یا به صورت صوری از مادرت بپرس: “مامان مگه فلانی رو دعوت نکرده بودیم؟”
- اگر خیلی عجله داری برای کادو دادن الان میتونم ازت قبول کنم ها!
- مگه جای شما رو تنگ کردم؟ (با لحن خنده)
- با تو چیکار کردم که میخواهی ازم خلاص شی؟ (با لحن خنده)
- قشنگ معلومه سه چهار سالی هست که دلت لَک زده برای عروسی ها!
- چند سالته؟
- من سه سال و نیمه هستم از تهران!
- من می خوام ادامه تحصیل بدم!
کی بچه‌دار میشین؟
- سیسمونی رو شما بدی
- منتظر لک لک ها هستیم ببینیم کی اینطرفی میان
- منتظریم تحریمها برداشته بشه و مواد اولیه برسه
- اِ ! خوب شد گفتی، ممنون! اصلاً حواسم نبود! از این به بعد حواسم رو جمع می کنم! چشم، چشم، متشکرم. دفعه ی بعد ایشالا جبران میشه!
- اِ ! خوب شد گفتی، در اولین فرصت مناسب اقدام می کنیم!
- رتبه ات چند شده؟
- والا زیاددد شده خیلی(با لحن خنده). می خوام با کد ایرانسل بزنم گوشیمو باهاش شارژ کنم.
- چرا رفتی این رشته؟
- دیدم هیچ کس نمیره این رشته، خلوت بود. گفتم اگه برم اینجا علم و دانش بیشتری گیرم میاد.
- چرا دماغت رو عمل نمی کنی؟
- چون دوستش دارم، نمی خوام اذیتش کنم.
دماغت چرا….
- سرت رو گردن خودت باشه نه توی بینی من
- بینی که سر بالا میشه، حسودا ابوعطا میخونند
- تو هم باید بری مثل من عمل کنی اما بجای بینی باید زبونت رو کوتاه کنی که زیادی زبون درازی نکنیم
- یکی از خوبی های بینی بزرگ اینه که نفس کم نمیارم چون دوبرابر هوا رو می‌کشه داخل
- بینی ام رو عمل نمیکنم اما بینی عملی ها رو دوست دارم
- چرا اینقدر پیر و شکسته شدی؟
- به قول نیشابوری: اما در پیری از هزار جوان، زنده دل تریم…
- دیگه خیلی نمونده تا به شما برسم!
- لزوماً هر کس پیر میشه، شکسته نمی شه! هر کسی هم شکسته شده، پیر نشده!!
- یه شیر همیشه شیره.
- ما ذاتاً زود بزرگ میشیم.
- موی سپید را فلکم رایگان نداد / این رشته را به نقد جوانی خریده ام.
- هر تار مو سفید یک گیگ تجربه پشتش خوابیده.
- خوبه دیگه نیاز به مِش کردن ندارم.
- چرا قدت کوتاهه؟
- کجاشو دیدی! نصفم زیر زمینه.
- خدا از قد من زده گذاشته روی زبون تو.
- خوبیش اینه به آدمها از بالا به پایین نگاه نمیکنم.
- تو بچگی به اندازه کافی پاستیل نخوردم و کش نیومدم.
- هواپیمای جنگی هم از هواپیمای مسافربری کوتاه تره اما سریعه و پرقدرت.
- کوته قدی بِه از کوته نظری.
- میزان قد آدمها دست خودشون نیست اما میزان شعورش چرا.
- آدم باید دیدش بلند باشه نه قدش.
- خدارو شکر کوتاهی به قدم زده نه به شعورم.
- قد منم مثل شعور تو کوتاهه.
- اگه به قد بود که زرافه میشد سلطان جنگل!
- چرا طلاق گرفتی؟
- دوست ندارم راجع به گذشته صحبت کنم. ایشالا با بعدی جبران می کنم!
چرا انقدر لاغری؟
- کیفیت مهمه نه کمیت
- آره بابا نه از هیکل شانس آوردیم نه از رفیق (یا فامیل یا همکار)
- شما به حجم خودت ببخش ما رو
- لاغر شدم کنار هم جا بشیم
- آره، نشتی دارم
- سلول‌هام گرسنه بودند، گوشتام رو خوردند
- ما بیمار رخ زیبای تو گشتیم، لاغر شده ایم، بس که به دنبال تو گشتیم
- چوب کبریت هم باریکه اما می‌تونه آتیش به پا کنه
- اسب میان تهی به کار آید به روز نبرد نه گاو پرواری
- کنترل وزن من هم مثل کنترل زبون تو از دستم در رفته
چرا چاقی؟
- آدمهای خوب هرچقدر حجم بیشتری رو از این دنیا بگیرند، دنیا جای بهتری برای زندگی میشه…
- اگر زیادی حرف بزنی، تو رو هم میخورما!
از هنرجویان متاهلم سوال کردم: اگر از شما پرسیدند چرا بچه دار نمی شید؟ یا کی می خواهید بچه دار شید؟ چه جوابی می دهید. پاسخ های آنها به صورت زیر بود:
- زوده!
- در اولین فرصت مناسب اقدام می کنیم.
- به تو چه؟! به تو هم باید جواب بدم؟!
- دنبال فضول می گشتم،که پیدا شد!
- به شما ربطی نداره!
- به خودم مربوطه!
هنر جویان دیگرم هم واقعا نمی دانستند در این شرایط چه بگویند و فقط ناراحت و معذب می شدند.
در جواب سؤال چرا بچه دار نمیشید، به جای از دست دادن کنترلمان و گفتن جملات بالا بهتر است با خنده و شوخی بگوییم:
- راست می گی ها! اصلا یادمون رفته! عجب نکته ی مهمی رو اشاره کردی!
- اِ ! خوب شد گفتی، ممنون! اصلاً حواسم نبود! از این به بعد حواسم رو جمع می کنم! چشم، چشم، متشکرم. دفعه ی بعد ایشالا جبران میشه!
- منتظریم لک لک ها بیارنش دیگه.
- سیسمونی رو خریدید؟
هشدار: حواسمان باشد، اگر کسی که از ما این سوال را پرسید، بزرگ فامیل مثلاً پدربزرگ یا مادربزرگ است، نمی توانیم در جواب او از طنز استفاده کنیم. چون جمله ی اِ ! خوب شد گفتید، ممنون! بی ادبی و توهین به اوست و موجب کدورت و دلخوری می شود.
به پدربزرگ یا مادربزرگ بگوییم: آره، ایشالاه حتماً راجع بهش فکر می کنم. طنز را فقط برای دوستان، آشنایان یا اقوام نزدیک و صمیمی استفاده کنیم.
یادمان باشد در جواب به افراد بزرگسال یا محترم، شوخی نکنیم. برای پاسخ مناسب، روحیه ی فرد سؤال کننده، سن و سال اون فرد و نسبتی که باهاش داریم رو در نظر بگیریم.
هر بار که خواستیم شوخ طبعی کنیم، قبلش این سؤالات را از خودمان بپرسیم:
- آیا در این موقعیت، شوخ طبعی بهترین راه است؟
- آیا الان شوخ طبعی، ارتباط من را بهتر می کند یا بدتر می کند؟
- آیا با شوخ طبعی، شرایط من بهتر می شود؟
- آیا طرف مقابل، ظرفیت شوخی من را دارد؟
پاسخ قاطعانه به سؤال چرا بچه دار نمی شید:
- عزیزم مرسی که به فکرمی. می دونم برات دغدغه است. منتهی من شرایطی دارم. راستش فعلاً برنامه ای برای بچه دار شدن ندارم. و واقعاً توضیح دادن راجع بهش سخته. ممنون میشم دیگه راجع بهش صحبت نکنیم تا ان شاء الله شرایط تغییر کنه.
- می تونم ازت خواهش کنم دیگه راجع بهش صحبت نکنیم تا شرایط تغییر کنه؟
پاسخ قاطعانه به سؤال چرا ازدواج نمی کنی:
- من تا الان آدم مناسبی برای ازدواج ندیدم، هر موقع دیدم، باشه. ولی اصراری به ازدواج کردن یا ازدواج نکردن ندارم.
- ممنون که فکر من هستید. من فعلاً از شرایط زندگیم راضی ام. هر زمان که آمادگیش رو پیدا کردم، بهش فکر می کنم.
پاسخ قاطعانه به سؤال چرا رفتی این رشته:
- چون در راستای هدفم بود و با ارزش هام سازگاره.
- بر اساس علایق و سلایقم انتخابش کردم.
پاسخ قاطعانه به سؤال چرا دماغت رو عمل نمی کنی:
مرسی از پیشنهادت. من از ظاهرم راضی ام. دلیلی برای این کار نمی بینم.
پاسخ قاطعانه به سؤال چرا بچه ات خجالتیه و حرف نمیزنه:
اینجوری راحت تره.
پاسخ قاطعانه به سؤال چرا یه بچه ی دیگه نمیاری که بچه ات تنها نباشه:
ممنون که به فکری. با همسرم بهترین تصمیم رو می گیریم.
پاسخ قاطعانه به سؤال چرا هنوز از پوشک نگرفتیش:
ممنون که به فکری. با دکترش در ارتباطم که با هم بهترین زمان رو انتخاب کنیم.
پاسخ قاطعانه به سؤال چرا بچه ات اینقدر لاغره:
ممنون که به فکری. دکترش از روند رشدش راضیه.
پاسخ قاطعانه به سؤال چرا روزه نمی گیری:
- شرایط فیزیکیم طوری نیست که بتونم روزه بگیرم.
- اعتقاد ندارم به این کار. ممنون می شم دیگه این سؤال رو نه از من نه هیچ کس دیگه نپرسی.
پاسخ قاطعانه به سؤال چرا روزه می گیری:
- دوست دارم روزه گرفتن رو. حس معنوی خوبی بهم میده.
- به هر حال هر کسی حق داره طبق اعتقاداتش زندگی کنه.
آدم فضول
راه سوم: پاسخ مبهم و کلی دهیم و به دنبال آن از او یک سوال بپرسیم:
یک پاسخ کلی دهیم و بعد از او یک سوال شخصی بپرسیم تا تمرکزش از ما به روی خودش برود. مثلاً :
- در جواب سؤال: چه جاهایی کار کردی؟ بگوییم: جاهای مهم. فکر کنم تو هم جاهای معتبر کار کرده باشی، درست می گم؟
- در جواب سؤال: کی عروسی می کنید؟ بگوییم: دقیق نمی دونم. شما چند وقت نامزد بودید؟ خاطراتتون رو می گید؟
- در جواب سؤال: چرا اینقدر چاق شدی؟ بگوییم: تحرکم کم شده. تو چقدر تحرک داری؟
- در جواب سؤال: چقدر حقوق می گیری؟ بگوییم: به اندازه هزینه های زندگیم. شما چطور؟
- در جواب سؤال: درآمدت چقدره؟ بگوییم: به اندازه ای که خدا رو شکر روزی خودم و کارمندام به حد خوبی برسه. شما چطور؟
- در جواب سؤال: درآمدت چقدره؟ بگوییم: اندازه ی هر کس دیگه ای با شرایطی مثل من… شما چطور؟
- در جواب سؤال: درآمدت چقدره؟ بگوییم: به هر صورت می گذره! شما چطور؟
- در جواب سؤال: درآمدت چقدره؟ بگوییم: هر بهایی متناسب با کاریه که انجام میشه. خدا رو شکر از شرایط کاریم راضی ام و به میزانی که باید، درآمد دارم. شما چطور؟
راه چهارم: سوال را عوض کنیم:
- سوالی که گفتید، خوبه، اما سوال بهتر اینه که… بعد موضوع را عوض کنیم:
مثلا وقتی یکی می پرسد چقدر درآمد داری؟ جواب: سوالی که می پرسید خوبه، اما سوال بهتر اینه که بپرسید درآمدت تا چهار سال بعد به کجا می رسه؟
راه پنجم: عدم تمایلمان به پاسخ دادن را بیان کنیم:
- معذرت می خوام، شخصیه.
در جواب سؤال: رتبه ات چند شده؟ بگوییم: رتبه کنکور، یک چیز شخصیه و من دوست ندارم در موردش صحبت کنم.
- ترجیح میدم راجع به این موضوع صحبت نکنم.
- این سؤال، خیلی شخصیه. فکر نمی کنم جوابش کمک کننده باشه.
- تمایل ندارم درباره ی اینجور مسائل صحبت کنم.
- در جواب سؤال: اینو چند خریدم؟ بگوییم: به قیمت روز خریدم! در اینترنت جستجو کنید، قیمت ها رو می بینید!
- دوست ندارم راجع به این موضوع صحبت کنم.
- من حس خوبی نمی گیرم که راجع به درآمد صحبت کنیم. اگه اجازه بدید، موضوع رو عوض کنیم.
- بچه ها ممنون میشم راجع به چاق یا لاغر شدن من نظر ندید. هر بار که منو می بینید، لطفاً نگید چاق شدی یا لاغر شدی.
- در جواب سؤال های: چرا این شغل رو انتخاب کردی؟! چرا می خواهی پاشی بری؟! چرا می خواهی فلان کار رو کنی؟! جواب: من فکر می کنم این بحث دلیلی نداره. تمایل ندارم به گفتگو ادامه بدم.
- مطمئن نیستم که برای چی اینو می پرسید.
- واقعیتش اینه که من درآمدم رو حتی به همسرم هم نگفتم! (از بدیهی جلوه دادن جواب ندادن آن سؤال استفاده کنیم. این جمله یعنی من این جواب رو به هیچ کس نمی دم).
- از اینکه همچین سؤالی رو می پرسید، تعجب می کنم!
- تعجب می کنم از این سؤالتون.
- می شه موضوع صحبت رو عوض کنیم؟
- این شخصیه، مگه نه؟
- این اولین باره که کسی این سؤال رو از من می پرسه. معمولاً کسی این سؤال رو نمی پرسه.
- از این سؤالاتت، اصلاً خوشم نمیاد!
- چرا طلاق گرفتی؟ دوست ندارم راجع به گذشته صحبت کنم.
- در جواب سؤال: چرا بچه دار نمی شید؟ بگوییم: عزیزم مرسی که به فکرمی. می دونم برات دغدغه است. منتهی من شرایطی دارم. راستش فعلاً برای این موضوع تصمیم ندارم. و واقعاً توضیح دادن راجع بهش سخته. ممنون میشم دیگه راجع بهش صحبت نکنیم تا ان شاء الله شرایط تغییر کنه. یا بگوییم: می تونم ازت خواهش کنم دیگه راجع بهش صحبت نکنیم تا شرایط تغییر کنه؟
راه ششم: از روش نیمه ضربه استفاده کنیم (این روش برای شخصی که این سؤال رو پرسیده، درد دارد. با این وجود گاهی اوقات لازمه! این روش فقط در صورتی توصیه می شه که روش های قبلی جواب نمی ده):
در جواب سؤال: چقدر حقوق می گیری؟ بگوییم: البته متداول نیست که درآمد کسی رو بپرسن. این توضیح رو خدمتتون بدم، اینکه بگن درآمدت چقدره، برای کارمندهاست. کسی که کسب و کار داره، دیگه درآمد ماهانه نداره که بخواد توضیح بده.
راه هفتم: موضوع بحثی را که دوست نداریم، عوض کنیم:
در جواب سؤال: چرا بچه دار نمی شی؟ بگوییم: ممنون. اتفاقاً دارم راجع بهش فکر می کنم. بعداً حتماً راجع بهش باهاتون صحبت می کنم (بعداً اگر تمایل داشتیم، با او در این باره صحبت کنیم).
برای اینکه بیشتر یاد بگیرید چگونه بحث را عوض کنید، مقاله ی زیر را بخوانید:
یادمان باشد تمرین کردن این جملات، یک کار مسئولانه است. اگر دیگران بلد نیستند حریم شخصی ما را رعایت کنند، شاید دلیلش این باشد که ما هنوز نتوانسته ایم به درستی حد و مرزهایمان را به آنها نشان دهیم.
دوستان خوبم در این مقاله با روش های پاسخ ندادن به سوالات افراد فضول، آشنا شدیم:
- سؤال را با سوال جواب دهیم.
- سؤال را با طنز و شوخی پاسخ دهیم.
- پاسخ مبهم و کلی دهیم و به دنبال آن از او یک سؤال بپرسیم.
- سؤال را عوض کنیم.
- عدم تمایلمان به پاسخ دادن را بیان کنیم.
- از روش نیمه ضربه استفاده کنیم.
- بحث را عوض کنیم.
از شما می خواهم که اگر تجربه ای در این زمینه دارید، در قسمت نظرات با من به اشتراک بگذارید.
دوستان عزیز لطفاً مرا در اینستاگرام فالو کنید تا از مطالب آموزشی رایگان در زمینه ی مهارت های ارتباطی بهره مند شوید:
برگرفته از:
این مقاله عالی بود مرسی ازتون
آقای نوابیان، ممنونم که برای خوندن این مقاله وقت گذاشتید.
خوشحالم که به کارتون اومده.
مرسی که نظر گذاشتید.
سلام و خسته نباشید از مقاله خوبتون.
یه فردی رو میشانسم که از اقوام هستن.
خیلی خیلی سوال میپرسه چه شخصی باشه چه نباشه. و شخصیت خودش طوریه که اصلا با کسی صمیمی نمیشه و نمی تونی از حتی کوچیکترین سوالارو هم بپرسی.
رفتار با این جور افراد چجور باید باشه؟!
زهرا جان،چه سوال خوبی پرسیدی.معلومه که رفتار این فرد خیلی آزارت می ده.
مدل سوال پرسیدن اینجور آدم ها مثل بازپرس هاست.چون تو رو بدون وقفه مثل مسلسل زیر بارش سوال های خودشون قرار می دن.اونا حتی به تو اجازه ی سوال پرسیدن رو نمی دن!
برای حل این مسئله، بهتره که کنترل گفتگو رو به دست خودت بگیری.مثلا وقتی یک وقفه یا مکث در صحبت پیش اومد،سریع ازشون سوالات باز توضیحی بپرسی.
بعد به جواب های اونا خوب گوش بدی و مهارت گوش دادن رو بکار بگیری.مثلا ازشون بپرس کار فلانی چیه؟بعد که جوابش رو دادند، درباره ی این کار،بیشتر پرس و جو کنی.مثلا بپرسی چطوری وارد این کار شده؟
یک راه دیگه هم اینه که موضوع بحثی رو که دوست نداری،عوض کنی.
این روش به تو توانایی کم کردن میزان سوال پرسیدن اونا رو می ده و باعث ایجاد تعادل در گفتگوی شما می شه.
برای یادگیری بیشتر راجع به سوالات باز و بسته و مهارت گوش دادن و عوض کردن بحث ،پیشنهاد می کنم سه تا مقاله ی زیر رو بخونی:
سوالات باز و بسته
مهارت گوش دادن
چگونه بحث را عوض کنیم؟
سلام وقت بخیر وقتی بزرگ فامیل که برای من زحمت کشیده و در موفقیت تحصیلی من نقش داشته از میزان درآمدم میپرسه چی بگم؟ واقعا من یهو از سوالش شوکه شدم اصلا
سلام
اگر ایشان از نظر مالی شما را پیشتیبانی کرده اند، شما وظیفه دارید پاسخگو باشید.
اگر نه بگید: خدا رو شکر به اندازه ی هزینه های زندگیم.
ممنونم از مقاله هاتون مخصوصا مقاله مهارتهای جواب ندادن ب سوالی ک دوست نداریم.بعد از اینهمه مطالعات طی این چند سال همین مقاله های شماس ک بیشترین تاثیر رو تو زندگیم داره چون بیشتر به نوع رفتار ما با بقیه مربوط میشه.متشکرم به امید دیدن مقاله های بعدیتون تو این زمینه هاااا
زینب جان،ممنونم از بازخوردت.با خوندن نظرت، برای ادامه دادن مسیرم در این راه، انرژی مثبت گرفتم چون متوجه شدم که مقالاتم در زندگی برات کاربرد داره.
من با يكي از اقوام كه بسيار كنجكاوه روبرو شدم.همينطور سوال ميپرسيد از زندگي شخصي و اجتماعي من.
من هم با كمي مكث هرچي پرسيد ازش پرسيدم مثلا ي حقوق به اندازه بخور و نمير ميگيرم.شما چه مقدار ميگيريد و همان سوالات رو از خودش ميپرسيدم.ايشون خيلي سريع دست از گفتگو و كنجكاويشون برداشتن.
فاطیما جان پس قبلا این روش رو امتحان کردی و جواب داده.
من از سوال چند سالته به شدت بدم میاد ممنون میشم چند تا راه کار درباره ی این سوال بدین یا حتی میگن متولد چندی
بهتره که با طنز ردش کنید.مثلا بگویید: چند سالمه؟ من سه سال ونیمه هستم از تهران!
لطفٱ متنی بنویسید که برای همه افراد به کار برود.اگر سخنی بگوییم که برای بزرگان فامیل نامناسب باشد،برای دیگران هم نامناسب است و نباید سخنی بگوییم که دیگران را بیازارد،هر چند اشتباه کنند.
متشکرم که نظرتون رو نوشتید.
متأسفم که این مقاله نظرتون رو جلب نکرده.
بله، حق با شماست.
بهتره اول شخصیت طرف مقابلمون رو بشناسیم، بعد بر اساس اینکه اهل شوخی هست یا نه، باهاش شوخی کنیم.
در ارتباطات، شخصیت شناسی اهمیت زیادی داره.
و چه شوخی وچه جدی دروغ گفتن اشتباه است
بله، دروغ گفتن ، اشتباهه.
مرسی استاد عالی بود من که خیلی استفاده کردم
من همیشه از یک روش استفاده می کردم. وقتی کسی می گفت چقدر درآمد داری یا چقدر خریدی ؟ میگفتم: اینقدر (با دستم یه اندازه ای رو نشون می دادم) یا مثلا اگر قیمتش 500 هزارتومن بود میگفتم 7 میلیون ! باورت نمیشه؟ پول بده برات بخرم
ولی الان کلی روش دیگه یاد گرفتم بازم ممنون
آقای عظیمی فرد خوشحالم که این آموزش براتون مُفید بوده.
متشکرم که یک روش دیگر رو هم شما به ما یاد دادید.
سلام.مقاله خوبی بود.فقط بهتره که شرایط رو هم بسنجیم و متوجه بشیم حرفی که می زنیم بد نباشه و دیگری ناراحت نشه.و این که خودمون هم سعی کنیم از این سوالات ناراحت نشیم بهتره.
سلام.
متشکرم از توجهتون.
بله، همینطوره. سنجش شرایط و شخصیت شناسی، خیلی اهمیت داره.
ممنونم از این مقاله تان
خیلی مفید بود.
خواهش می کنم.
خوشحالم که براتون مفید بوده.
سلام استاذ این سوالات ناشی از عزت نفس پایین افراد هست که می پرسن
میگم استاد هر بار ازم می پرسن درست کی تموم میشه ،چه جوابی بهشون بدم ؟ توی مقاله جوابی ندیدم واسش
در این شرایط، طبق این آموزش، بحث رو عوض کنید.
سلام استاد وقتتون بخیر , درجواب چند سالته که بوسیله کودک ازت پرسیده می شود چه باید گفت ؟
من که اینطور گفتم نمی دونم ،تو چی حدس می زنی ،بعد مامانش یه سنی گفت ،منم هیچی نگفتم ،تایبد نکردم
من در پاسخ به سوال کودک که ازم سنم رو پرسده بود گفتم نمی دونم تو چی حدس میزنی ،بعد مامانش یه سنی گفت ،منم تایید نکردم
به نظرتون بهترین جواب چی بود از ناحیه من به کودک
اگر دوست ندارید به سؤالی جواب بدید، با پرسیدن یه سؤال دیگه از اونها، بحث رو عوض کنید.
با عرض سلام و تشکر
من قبلاً که مقاله رو خوانده بودم و نظر منفی داده بودم،اما وقتی یک بار دیگه مطالعه کردم،دیدم مقاله خیلی خوبی هستش.چون سطحی مطالعه کرده بودم نظر منفی داده بودم.از آن بابت از شما عذرخواهی میکنم.واقعا مقاله خوب و مفیدی بود. خوب ، مفید و ساده توضیح دادید.
ممنون از زحمات شما
خوشحالم که نظرتون جلب شده.
خواهش می کنم. ممنونم از لطف و توجه شما.
موفق باشید.
سلام خانم معتمد پویا،من واقعا اینجا گیج شدم مطلب بسیار خوب و مفید بود برام اما من عمه ام هر مناسبتی باشه برام هدیه میگیره ولی در کنار این موضوع مثلاً درباره هدیه های نزدیکترین اعضای خانواده ام هم میپرسه من نمی‌دونم چی جوابشو بدم چون اون خیلی حساسه و بهش برمیخوره سریع ممنون میشم کمکم کنید
سلام
اول یک پاسخ کلی و مبهم بدید و بعد به دنبالش یک سوال بپرسید تا بحث عوض شه.
مثلاً بگید: هدیه هاشون مناسب بود. راستی شما بهترین هدیه ای که تا حالا دریافت کردید، چی بوده؟
و اینطوری بحث عوض می شه.
موفق باشید.
سلام استاد در پاسخ به سوال این که بعد دانشگاه چیکار می خوای کنی که از طرف اقوام و خصوصا غریبها پرسیده می شود چه جوابی بدهیم ؟
بگید: یه برنامه هایی تو ذهنم هست. واقعیتش اینه که من برنامه هام رو حتی به پدر و مادر هم نگفتم.
سلام
خیلی ممنون از مطالب خوبتون
من دانش آموز دبیرستان هستم و یکی از فامیل هامون هم با من هم سن هست و وقتی میرم خونشون مدام ازم سوال درباره اینکه مدرسه چه جزوه هایی بهت میده و چقدر تست میزنی و چقدر درس میخونی و….. سوال میپرسه و من دوست ندارم که پاسخ بدم و حتی وقتی بحث رو عوض میکنم دوباره به اون سوال برمیگرده و اصرار به دونستن پاسخ داره وخیلی هم زود ناراحت میشه و این از نظر شرایط روحی خیلی منو تحت تاثیر قرار داده.
ممنون میشم منو راهنمایی کنید که چه جوابی باید بدم.
سلام. متشکرم از لطف شما
بهش بگید: عذر می خوام، دوست ندارم راجع به این موضوعات صحبت کنم.
بله، طبیعیه که از این حرف شما ناراحت بشه. شما هم حق دارید از ناراحتی اون ناراحت بشید.
احساس ناراحتی تون رو بپذیرد ولی به این احساس بی توجه باشید. مهم اینه که کاری که درسته رو انجام بدید و حد و مرزهای خودتون رو مشخص بگید.
موفق باشید.
سلام استاد گرامی اگر کسی گفت شیرینی بده و ما به این کار تمایلی نداریم، چه جواب بابد بهش بدیم؟
سلام
به نظرم اگه رابطه با اونها براتون مهمه، در خوشحالی تون سهیمشون کنید و شیرینی بدید، با هزینه ی پایین.
در جواب ازدواج مثلا میتونید بگین اونی که من میخوام هنوز به دنیا نیومده:)
سلام
یه بار موقعی که تو دوران نقاهت کرونا بودم میرفتم برای سرم زدن و اینا بعد یه بار تو صف سرم زدن که بودم بدون اینکه صدایی از من بیاد منشی پذیرش یهو ازم پرسید شما سوالی کردی منم با تعجب گفتم من؟؟ نه!! بعد یه دفعه خانمی که کنارم ایستاده بود یه خنده شیطنت امیز کرد و همینطور که میخندید به من نگاه کرد و گفت “بنده خداها انقدر هز صبح تا شب ازشون سوال میشه دیگه صدا توی سرشون میپیچه” منم با خنده جواب حرفشو تایید کردم و گفتم، ارهههه:) بعد دیگه سر صحبت باز شد و اون خانم کنار من ازم چند تا سوال کرد یکیش درباره برگه ازمایشی که دستش بود بودش که ازمن پرسید شما میدونید کلسترول رو چند زده تو این برگه؟ منم که زیاد سردر نمی اوردم ولی به هرحال یه جوری جوابش رو دادم که خیال نکنه بلد نیستم و اینا. ولی در همون حین صحبت کردن باهاش حواسم به چهرش بود خیلی دوست داشتنی و تودل برو بود )البته اکثر خانمها خوشکل و تودل برو و دلفریب هستن( شاید بگین ندید بدیدم ولی الان بعد چند وقت یادش افتادم با خودم میگم کاش یه روزی بتونم با همچین خانمی وارد رابطه بلند مدت و عاشقانه بشمحالا سوالم این بود که اینجور مواقع احتمالش هست که تو هم به دل اون طرف نشسته باشی چون من به نظر خودم زیاد چهره جذابی ندارم ولی خیلی دوست دارم بدونم این امکان هم هست؟؟ ببخشید خیلی طولانی شد امیدوارم منتشر بشه
سلام.
چه تجربه جالبی.
بله، امکان داره که شما هم در دلش نشسته باشید. چون به غیر از چهره، چیزهای دیگه ای مثل زبان بدن، حالات چهره، پوشش، بوی بدن، صدا، لحن، انتخاب کلمات و حس خوب دادن هم در جذابیت مؤثره.
سلام
خیلی متشکر بابت نشر مطالب مفید
گاهی فرد سوال کننده خیلی نزدیک و محترمه یا دست کم وضعیتش جوریه که نمی تونیم سوالشو بی جواب بذاریم اما دوست هم نداریم جواب بدیم.
مثلا می پرسه چقدر حقوق می گیری؟ طبق شگردهای بالا مثلا ممکنه بپرسه خب کسب و کار حقوق ماهیانه نداره تو که کارمندی . اون وقت چه باید کرد.
و اینکه من دقت کردم بخصوص در مورد بسیاری از بانوان متاهل و خانه دار خیلی ها واقعا متوجه زشتی سوالشون نیستن.
چطور میشه بجای این پاسخ ها بهشون راه نشون داد که ماهیگیری یاد بگیرن
سلام. متشکرم از توجه و همراهی صمیمانه شما.
برای آگاهی دادن بهشون بگید: متداول نیست درآمد کسی رو بپرسند چون آدم ها حس خوبی نمی گیرند در مورد درآمدشون صحبت کنند. این یک چیز شخصیه. لطفاً دیگه این سؤال رو نه از من و نه از هیچ کس دیگه ای نپرس.
ممنون از مطالب خوبتون
منتهی یه قسمتی گفته شده با خودمون فکر کنیم ببینیم چجوری جواب بدیم و شرایط رو بسنجیم که طرف ناراحت نشه
اما مگه اون شخص فکر کرده که شاید من از سؤالش ناراحت بشم
وقتی شخص مقابل ما احترام و ارزشی قائل نشده که فکر کنه شاید طرفم از سوال من ناراحت بشه
چرا من باید فکر کنم که با دفاع از حق خودم و جواب درست و محترمانه دادن به طرفم آیا ناراحت میشه یا نمیشه؟
متشکرم از توجه شما.
بله، هر تصمیمی مشکلات خودش رو داره، باید ببینید اگر جوابتون باعث ناراحتی اون شخص بشه، ممکنه چه چیزهایی رو از دست بدید. مثلاً ممکنه رابطه تون رو از دست بدید. اگر از دست دادن اون رابطه براتون مهم نیست، پس موردی نداره.