سبد خرید

چگونه با تلفن صحبت کنیم تا اثر مثبت بگذاریم؟

چگونه با تلفن صحبت کنیم تا اثر مثبت بگذاریم؟

تا حالا شده با کسی که تا حالا ندیده اید تلفنی صحبت کرده باشید؟ و چون او خوش صحبت است، با خودتان تصور کرده باشید که حتماً خوشتیپ، خوش چهره و خوش هیکل هم هست؟ و بعد که حضوری او را دیده اید، برخلاف تصورتان بوده باشد و در ذوقتان بخورد؟

بر عکسش تا حالا شده بعد از گفتگوی تلفنی با کسی که تا حالا ندیده اید، حس کنید که مغرور و از خود راضی است، اما بعد که او را  حضوری دیده اید، خلاف این موضوع به شما ثابت شده باشد؟

در این مقاله یاد می گیریم چگونه با تلفن صحبت کنیم تا اثر مثبت بگذاریم.

آداب صحبت با تلفن

دانستن آداب صحبت با تلفن، از اهمیت بالایی برخوردار است. وقتی تلفنی با کسی صحبت می کنیم، حالات چهره ی همدیگر را نمی بینیم. در این شرایط لبخند و اخم ما قابل مشاهده نیست.

همچنین نحوه ی زبان بدن و لباس پوشیدنمان مشخص نیست. در اینجا فقط صدای ماست که شنیده می شود. پس کارمان برای تاثیرگذاری مثبت، سخت تر می شود.

صحبت تلفنی، تأثیر مهمی را بر روی شخص مقابل می گذارد. اگر ندانیم که چگونه با تلفن صحبت کنیم تا اثر مثبت بگذاریم، خیلی از روابط را به سادگی از دست خواهیم داد.

اگر نحوه ی صحبت تلفنی درست را یاد بگیریم، باعث بهبود کیفیت ارتباطات ما با دیگران خواهد شد.

در این مقاله روش هایی را به شما یاد می دهم که به کمک آن در صحبت های تلفنی، مثبت ترین تاثیر را روی شخص مقابل بگذارید.

چون در صحبت تلفنی، ارتباط چشمی نداریم، از جمله ی “آهان “، استفاده کنیم. با گفتن این جمله، شنونده متوجه می شود که به نشانه ی تأیید، داریم سرمان را تکان می دهیم.

با گفتن جملات زیر به او نشان می دهیم که من در حال گوش کردن به تو هستم:

  • آهان
  • بله
  • بعدش چی شد؟
  • بفرمائید
  • درسته
  • همینطوره
  • چه خوب
  • چه جالب!
  • دقیقاً
  • نه بابا!

اگر این جملات را نگوییم، به نظر شما او از کجا بفهمد که داریم به حرف هایش گوش می دهیم؟

نکته : هنگام صحبت تلفنی، از خوردن و آشامیدن و جویدن آدامس بپرهیزیم، چون پشت تلفن، صدای زننده ای تولید می کند. ملچ و مُلوچ! 

نکته: در هنگام صحبت تلفنی، به صندلی تکیه دهیم. آرنج ها از بدن فاصله داشته باشند و بدنمان حجم گرفته باشد. ما با این روش  به مغزمان تلقین میکنیم که فرد قدرتمندی هستیم. در نتیجه اعتماد به نفسمان بالاتر می رود. که این اعتماد به نفس در صدایمان از پشت تلفن تشخیص داده می شود.

در صحبت تلفنی، چون شخص مقابل حالت چهره و زبان بدن ما را نمی بیند، بهتر است احساساتمان را به صدا تبدیل کنیم.

مثلاً چون او حالت تعجب آمیز چهره ی ما را نمی بیند، بهتر است وقتی از حرفش تعجب کردیم، بگوییم: “عجب خبری!” یا “باورم نمیشه!”

یا مثلاً وقتی حرف جالبی می زند، نمی تواند نگاه تحسین  برانگیز ما را ببیند، پس بهتر است بگوییم: “این درک بالای تو رو می رسونه”

یا مثلاً وقتی حرف بامزه ای می زند، نمی تواند لبخند ما را ببیند، پس بهتر است بگوییم: “وای، خیلی بامزه بود!”

آداب صحبت با تلفن

چطور طرف مقابل احساس کند که به او نزدیکیم حتی وقتی از هم دوریم؟

چون در صحبت تلفنی، به صورت فیزیکی در کنار هم نیستیم، نیاز به یک راه جایگزین برای ایجاد حس صمیمیت داریم. پس بهتر است به دنبال راهی باشیم که به او احساس خاص بودن بدهد.

برای این هدف، بهترین راه این است که هنگام صحبت تلفنی، بیشتر از زمانی که با او رو در رو هستیم، نامش را به زبان بیاوریم:

  • مرسی مریم.
  • محمد، بیا با هم انجامش بدیم.
  • وای سمیه، چرا که نه.
  • شقایق جان، از اینکه صدات رو شنیدم، خوشحال شدم.

جالب اینجاست که اگر در گفتگوی حضوری بیش از اندازه اسم طرف مقابل را به زبان بیاوریم، چاپلوسانه به نظر می آید ولی پشت تلفن، اینطور نیست و تاثیر مثبت فراوانی دارد.

تا حالا دیدید در یک جای پرجمعیت که سر و صدای زیادی هست، وقتی یک نفر اسم ما را به زبان میاورد، گوش هایمان تیز می شود و آن را میان اینهمه همهمه می شنویم؟

یا دیدید وقتی یک نفر سرگرم گفتگو با موبایلش هست، فقط وقتی اسمش را بگوییم، توجه می کند؟

بنابراین وقتی در صحبت تلفنی اسم شخص مقابل را به زبان بیاوریم، حواسش جمع می شود و احساس صمیمیت بیشتری به وجود می آید.

برای نمایش ویدئوی ( انتقال لحن صدا در صحبت تلفنی ) بر روی لینک کلیک کنید.

نکته: قدرت و سرعت صدایتان را با قدرت و سرعت صدای طرف مقابل هماهنگ کنید. مثلاً اگر او با صدای پایین و آرام حرف می زند، شما هم مثل او باشید. اگر او با صدای بلند و تند صحبت می کند، شما هم مثل او باشید. با این همگامی، طرف مقابل احساس خوبی نسبت به شما پیدا خواهد کرد.

تا حالا برایتان پیش آمده است که به یک دوستتان تلفن کرده باشید و وقتی که خودتان را معرفی کرده اید، همچنان با بی تفاوتی به گفتگو با شما ادامه داده باشد؟

آدم تاثیرگذار کسی است که وقتی شنید چه کسی پشت تلفن است، یک لبخند گرم، صورتش را بپوشاند و بگوید: اِ… مریم جون، تویی؟(با لبخند) چقدر از شنیدن صدات خوشحال شدم.(یا چقدر خوشحالم که بهم زنگ زدی.)

اینجوری خوشحالی در صدایمان مشخص می شود. با این گفته، شخص مقابل احساس مهم و خاص بودن می کند چون احساس می کند این لبخند گرم، مختص اوست.

این رفتار گرم ما باعث می شود دفعه ی بعد آن شخص با اشتیاق بیشتری به ما تلفن بزند.

برای نمایش ویدئوی ( انتقال انرژی صدا در صحبت تلفنی ) بر روی لینک کلیک کنید.

آدم ها دوست ندارند به کسی که ناله و شکایت می کند، زنگ بزنند. بنابراین وقتی کسی به ما زنگ زد، نگوییم:

  • چه عجب!
  • یادی از ما کردی!
  • چه عجب! یاد ما افتادی!
  • ستاره ی سهیل شدی! کجا گیرت بیاریم؟!
  • چشمتون به جمال ما روشن شد!
  • پارسال دوست، امسال آشنا هم نیستیم با هم!
  • بد نیستم!

پس بهتر است به جای این جملات بگوییم: خوبم، خدا رو شکر. ممنونم که به یادم بودی.

وقتی خودمان به کسی زنگ می زنیم، نگوییم:

  • شما که یادی از ما نمی کنی، ما باید به شما زنگ بزنیم!
  • چرا به فکر من نیستی؟ من بهت زنگ نزم، تو زنگ نمی زنی! چرا اینطوری شدی؟

گفتن این جملات، فایدی ندارد و فقط شخص مقابل را معذب می کند که ای وای من الان چه جوابی بهش بدم؟!

بنابراین بهتر است به جای این جملات بگوییم: خیلی خوشحالم دارم باهات صحبت می کنم. می دونم سرت شلوغه و سعی می کنم کوتاه صحبت کنم.

حالا تصور کنید دوستی که به حساب خودش بامعرفت است، هفته ای یکبار تماسی تلفنی می گیرد و می گوید:

  • چرا یه حالی ازم نمی پرسی؟!
  • چرا یه یادی ازم نمی کنی؟!
  • چرا یه زنگ نمی زنی؟!
  • حالت رو نپرسم، حالم رو نمی پرسی ها!
  • بی مرام!
  • کجایی بی معرفت؟!
  • نیستی! کم پیدایی!
  • تا یادی ازت نکنم، یادی ازم نمی کنی!
  • سلام ای بی وفا! ای بی مُروت!

در این شرایط اگر امکان تماس مداوم با او را نداریم، بهتر است بگوییم:

 فلانی جان، من کسی نیستم که پی در پی با کسی تماس تلفنی برقرار کنم. حالا اگه می تونی این ویژگی منو بپذیری، باهام ادامه بده. اگه هم نمی تونی، خودت رو اذیت نکن! چون اینطوری هردومون اذیت می شیم!

حالا اگر او این ویژگی ما را نپذیرفت، خیلی راحت ارتباطمان خاتمه پیدا می کند. اگر هم او این ویژگی ما را پذیرفت، خیلی راحت و بدون گله و شکایت، ارتباطمان ادامه پیدا خواهد کرد.

قبول دارید اینطوری روابطمان با اطرافیانمان خیلی راحت مدیریت می شود؟

یادم می آید در دوران دبیرستان، وقتی یکی از دوستانم به  خانه ی ما زنگ می زد، بدون هیچ احوالپرسی با مادرم، یک راست به او می گفت: ببخشید با مریم کار دارم! عدم احوالپرسی اش، تأثیر منفی روی مادرم می گذاشت و بعد از پایان تماس، به من می گفت: این چه دوستیه که تو داری؟!

متأسفانه عده ی زیادی از آدم ها، آداب صحب با تلفن را نمی دانند. بطور مثال زمانی که تماس می گیرند، نام خود را نمی گویند و یکدفعه می گویند: میشه با مریم صحبت کنم؟

در این شرایط بهتر است از این جور اشخاص بپرسیم: ببخشید، شما؟ یادمان باشد که از او نپرسیم: باهاش چه کار دارید؟! بلکه بهتر است بگوییم: میشه اسمتون رو بفرمائید تا بهش بگم؟

جهت برقراری ارتباط بهتر، خوب است که لحن صدایمان را با صدای طرف مقابل هماهنگ کنیم. مثلاً تندی، کندی، ناراحتی و خوشحالی صدایمان با او یکسان باشد.
یادمان باشد وقتی برای بارهای اول با کسی تماس می گیریم، اسم و فامیلی مان را بگوییم چون ممکن است شماره ی ما را در گوشی اش ذخیره نکرده باشد.

هشدار: از اینکه به کسی تلفن بزنیم و از او بخواهیم حدس بزند ما کی هستیم، خودداری کنیم: اگه گفتی من کی ام؟! یادمان باشد اغلب مردم از این کار خوششان نمی آید.

یادمان باشد وقتی به خانه ی کسی زنگ می زنیم، به شخصی که جواب تلفن را می دهد، توجه نشان دهیم و به گرمی با او احوالپرسی کنیم تا تصور نکند او را به عنوان بخشی از دستگاه تلفن در نظر گرفته ایم! بنابراین بهتر است بگوییم:

  • سلام، وقتتون بخیر. من مریم معتمد پویا هستم. حالتون چطوره؟ می تونم با سپیده جان صحبت کنم؟

بهتر است بعد از گفتن سلام و معرفی خود، با این جملات با شخصی که جواب تلفن را می دهد، احوالپرسی کنیم:

  • چه خبر؟ چه کار می کنید؟
  • حالتون خوبه؟ خوش می گذره؟
  • کار و بار چطوره؟
  • مشغول چه کاری هستید؟ خوش می گذره؟
  • خوش احوالید؟
  • خوبید؟ چه خبرا؟
  • اوضاع و احوال چطوره؟
  • حالتون چطوره؟ خوب هستید؟ خانواده خوبن؟
  • چه خبر؟ همه چی مرتبه؟
  • برنامه هاتون خوب پیش میره؟
  • در سلامت به سر می برید؟
  • اوضاع کاری تون رو به راهه؟
  • از شنیدن صداتون خوشحالم. اوضاعتون چطوره؟
  • تازه چه خبر؟
  • کارهاتون بر وفق مراد هست؟
  • تعطیلات خوبی داشتید؟

این موضوع درباره ی منشی ها هم صدق می کند. یادمان باشد هرکسی که اینقدر به شخص مورد نظرمان نزدیک است که تلفن او را جواب می دهد، آنقدر نزدیک هم هست که بتواند نظر او را نسبت به ما تغییر دهد.

بنابراین در صحبت تلفنی با منشی ها بهتر است بگوییم:

  • سلام خانم رضایی. صبحتون بخیر. من مریم معتمد پویا هستم. حالتون چطوره؟ آقای محمدی از شما خیلی تعریف می کنه. می تونم با آقای محمدی صحبت کنم؟
  • سلام خانم صداقت. قبل از اینکه به آقای رسولی وصل کنید، اجازه دهید اول بهتون بگم شما بهترین صدایی رو دارید که در چند سال اخیر شنیده ام.

تا حالا برایتان پیش آمده است که یکی از آشنایان به شما تلفن بزند، بعد که با او به گرمی وارد احوالپرسی شده اید، او متوجه شود که به خاطر شباهت اسمی، اشتباهی شماره ی شما را گرفته است؟ و بعد بگوید: آخ! اشتباه گرفتم! و سریع قطع کند؟!

در آن لحظه چه حسی داشتید؟ خیلی حالتان گرفته شده، نه؟

پس یادمان باشد وقتی اشتباهی به یک آشنای دیگر زنگ می زنم، مؤدبانه با او احوالپرسی کنیم، سپس به مکالمه پایان دهیم.

تا حالا برایتان پیش آمده که به کسی تلفن زده باشید و بعد از اینکه با ذوق و شوق شروع به صحبت کرده باشید، متوجه شده باشید که طرف مقابل، حوصله تان را ندارد یا می خواهد زود قطع کند؟

آخر شما خبر نداشته اید که او در حال استراحت است  یا وقت ندارد یا مهمان دارد یا می خواهد به مهمانی برود یا وسط یک مهمانی است یا غذا روی میزش است!

انسان های تأثیر گذار، وقتی به کسی تلفن می کنند، همیشه ابتدا از او درباره ی مناسب بودن زمان، سؤال می پرسند:

  • الان می تونی صحبت کنی؟
  • وقت مناسبی برای حرف زدن هست؟
  • موقع مناسبی هست که باهات تماس گرفتم؟
  • وقت داری راجع به فلان چیز صحبت کنیم؟
  • یه دقیقه وقت داری؟
  • به موقع زنگ زدم یا بد موقع؟
  • الان داری مشتری رو راه می اندازی؟

دقت کنیم که بعد از پرسیدن سؤالات بالا برای دریافت جواب شخص مقابل، مکث کنیم. بعضی از آدم ها به اشتباه این سؤال را می پرسند و بعد بلافاصله شروع به صحبت می کنند!

با این روش به طرف مقابل نشان می دهیم که برای وقت او ارزش و احترام قائلیم. بنابراین او ناخودآگاه از ما خوشش می آید.

چند وقت پیش به یکی از دوستانم زنگ زدم. از او پرسیدم وقت مناسبی هست؟ گفت: نه! و پیشنهاد زمان دیگری جهت گفتگو را نداد. به همین خاطر از او دلخور شدم.

پس اگر کسی به ما زنگ زد و پرسید وقت مناسبی هست؟ اگر جوابمان نه بود، خودمان حتما یک زمان دیگر را به او پیشنهاد دهیم.

نکته: اول صبح یا آخر شب زمان مناسبی برای تماس تلفنی نیست.

برای نمایش ویدئوی ( تکنیک زمان مناسب تلفن ) بر روی لینک کلیک کنید.

چگونه با تلفن صحبت کنیم؟

تا حالا شده هنگام صحبت تلفنی با شخصی، صدای بچه ای رو بشنوید که دارد گریه می کند یا نق می زند؟ یا صدای افتادن چیزی بیاید؟ یا صدای زنگ خانه اش بیاید؟ یا صدای تلفن دیگرش بیاید؟ یا صدای گوشی موبایلش بیاید؟

در اینجور شرایط برای اینکه تأثیر خوبی را روی آن شخص بگذاریم، از او بپرسیم:

  • نمی خواهی بری ببینی بچه چی می خواد؟
  • بچه ات داره گریه می کنه.
  • همسرت داره صدات می زنه.
  • انگار یکی کارت داره. می خواهی بعداً صحبت کنیم؟
  • نمی خوای بری ببینی چه خبره؟ من گوشی رو نگه می دارم.
  • انگار زنگ خونتونه، باید در رو باز کنی؟
  • انگار زنگ تلفنته، باید جواب بدی؟

حتی اگر شخص مقابل مجبور به قطع مکالمه ی تلفنی هم نباشد، از با ملاحظه بودن ما خوشش می آید. و اگر مجبور باشد، کار او را راحت کرده ایم چون دارد به این فکر می کند که چطوری مکالمه را مؤدبانه قطع کنم؟!

بنابراین هنگام گفتگوی تلفنی، گوش هایمان را تیز کنیم و حواسمان به اتفاقاتی که اطراف تلفن می گذرد، باشد.

متأسفانه بیشتر آدم ها نمی دانند که قبل از هر گفتگوی تلفنی، با سؤال پرسیدن، از مناسب بودن زمان مطمئن شوند. یا متأسفانه حواسشان به صداهای اطراف ما نیست.

بنابراین وقتی با کسی همصحبت شدیم که در وقت مناسب تماس نگرفته، برای پایان دادن به مکالمه بگوییم:

خیلی دوست داشتم که باهات صحبت می کردم. ولی الان هم زنگ در رو می زنند و هم غذام داره می سوزه!(دلیل رو بگیم.) میشه فردا خودم بهت زنگ بزنم؟(یادمان به قولمان حتماً عمل کنیم!)

نکته ی مهم: در مواقعی که صحبت با تلفن، برایمان اولویت پیدا می کند، جوری رفتار نکنیم که خانواده و دوستان فکر کنند هر کسی را که به ما زنگ می زند، به آنها ترجیح می دهیم. حالا اگر حین صحبت حضوری با یک شخص، مجبور به پاسخگویی به تلفن شدیم، قبل از پاسخ، از طرف مقابل عذرخواهی کنیم: عذر می خوام. و بعد هر چه سریع تر به صحبت تلفنی پایان دهیم.

یادم می آید یکی از آشنایان بعد از مدت ها به خانه مان آمد. وقتی گرم گفتگو کردن با هم بودیم، یکی از دوستانش به او زنگ زد. این آشنایمان وسط جمع، به مدت طولانی مشغول صحبت تلفنی با او شد! انگار صحبت تلفنی، از مهمانی برای او مهم تر بود!

در صورتی که اگر من جای او بودم ابتدا قبل از پاسخ دادن به تلفن، به جمع می گفتم: عذرمی خوام و سپس به طرف صحبت تلفنی می گفتم: خیلی دوست داشتم باهات صحبت کنم، اما الان مهمونی هستم. فردا باهات تماس می گیرم.

دیدید بعضی ها وقتی تلفنی صحبت می کنند، بی وقفه حرف می زنند و آنقدر پشت سر هم حرف می زنند که ما حتی فرصت گفتن یک کلمه را هم پیدا نمی کنیم؟

بنابراین وقتی با دوستان و اعضای خانواده تماس می گیریم، حواسمان باشد که وقت کافی برای صحبت کردن به آنها بدهیم. بهترین حالت این است که هر نفر، نصف زمان مکالمه را به خود اختصاص دهد.یادمان باشد افرادی که خوب گوش می دهند، جذاب و دوست داشتنی تر اند.

نکته: وقتی تلفنمان زنگ میخورد حداکثر تا بوق سوم یا چهارم گوشی را برداریم چون این روزها، صبر و حوصله ی مردم خیلی کم شده است. دیر جواب دادن، این حس را به او منتقل می کند که برایش ارزش قائل نیستیم.

نکته: وقتی با جایی تماس می گیریم که  کسی پاسخگو نیست، پشت سر هم شماره را نگیریم. اگر کسی صدای زنگ را بشنود و شرایط صحبت در آن لحظه را داشته باشد، دلیلی ندارد که به تلفن پاسخ ندهد. با وجود سیستم نمایش شماره، دیگر نیازی نیست که پشت سر هم شماره ی شخص مقابل را بگیریم. اگر هم کار ضروری داریم، به او پیامک متنی دهیم.

هشدار : به کسی که تازه عمل جراحی کرده است، تلفن نکنیم، چون الان بیشتر از هر زمان دیگری به استراحت نیاز دارد.

هشدار: هیچکس را بدون موافقت او، روی بلندگوی تلفنی قرار ندهیم. تصور اینکه دارید با یک نفر صحبت می کنید اما بعد متوجه شوید که سه نفر دارند به صحبت شما گوش می دهند، اصلاً خوشایند نیست.

هشدار: حالت انتظار تلفنمان را غیرفعال کنیم. چون نشان می دهد که شخص دوم از شخص اول برایمان مهم تر است و این برای شخص اول خوشایند نیست. مگر اینکه منتظر یک تماس خیلی مهم باشیم. در اینصورت از قبل به او اطلاع دهیم که ممکن است به صورت موقت تماس با او را قطع کنیم.

نکته مهم: قبل از هر صحبت تلفنی، کاغذ و خودکار جلویمان باشد. چون صحبت های تلفنی فرّار و فراموش شدنی هستند. یا حین گفتگو لازم است آدرس یا شماره تلفنی را یادداشت کنیم.

هشدار: از صحبت با تلفن در جاهایی که داریم مبلغی را پرداخت می کنیم یا در صفی از آدم ها هستیم، خودداری کنیم. آدم های رودر رو، به تلفن اولویت دارند. بنابراین صحبت با تلفن را به بعد یا قبل از تماس حضوری خود با دوستان، فروشنده، مشتری و مانند اینها موکول کنیم.

هشدار : گفتگوی تلفنی را خارج از مترو، تاکسی یا اتوبوس انجام دهیم. چون مکالمه ی ما برای دیگران جذابیتی ندارد. شاید برایتان پیش آمده باشد که از صدای بلند کسی که در تاکسی در حال گفتگوی تلفنی باشد، اذیت شده باشید.

نکته: زمانی که در سینما، تئاتر، بیمارستان، مسجد، کلاس درس، رستوران و جاهایی هستیم که زنگ تلفن آرامش آنجا را به هم می زند، تلفن همراهمان را خاموش کنیم یا در حالت ویبره قرار دهیم.

بلندی صدا

بهتر است بلندی صدای ما تا حدی باشد که طرف صحبت، صدای ما را واضح بشنود. البته آنقدر بلند صحبت نکنیم که اطرافیان کلافه شوند.

نکته: به جای صحبت کردن در مکان های شلوغ، به مکان های خلوت برویم و با آرامش صحبت کنیم. همچنین اگر آنتن نمی دهد، جایمان را عوض کنیم یا دوباره تماس بگیریم.

موضوعات گفتگو

قبل از شروع صحبت، به این فکر کنیم که چه بگوییم. بهتر است شروع صحبت، با تعریف و تمجید از طرف مقابل باشد.

برای اینکه طی صحبت تلفنی، حرف کم نیاورید و بدانید چه بگویید و چه نگویید ، پیشنهاد می کنم مقاله ی زیر را نیز بخوانید:

چگونه حرف کم نیاوریم؟

شاگردانم از من می پرسند که خانم معتمد پویا، حین گفتگو، چگونه جذاب به نظر برسیم؟ برای اینکه حرف هایی بزنید که جذاب به نظر برسید، مقاله ی زیر را بخوانید:

چگونه صحبت کنیم تا جذاب به نظر برسیم؟

نقل قول: آماده نشدن برای چیزی، آماده شدن برای شکست است. پس از قبل خودتان را برای صحبت تلفنی آماده کنید.

چگونه به صحبت تلفنی پایان دهیم؟

دیدید بعضی از آدم ها بدون خداحافظی گوشی را تق می گذارند؟!

در اکثر مواقع کسی که تماس گرفته، گفتگو را پایان می دهد. برای پایان دادن به صحبت تلفنی، بهتر است از عبارات زیر استفاده کنیم:

  • خدانگهدار.
  • بعداً با شما تماس می گیرم.
  • به امید دیدار.
  • وقتی اطلاعات بیشتری پیدا کردم، دوباره بهت زنگ می زنم. خداحافظ.
  • هر وقت اونو فهمیدی، بهم خبر بده، باشه؟
  • بعداً می بینمت.
  • مواظب خودت باش.
  • ممنونم از وقتی که در اختیار من گذاشتید. خداحافظ.
  • اطلاعات خوبی که در اختیارم قرار دادید، به کارم میاد. ممنونم.
  • خُب ،دیگه وقتت رو نمی گیرم. خدانگهدار.
  • لطف بزرگی رو در حقم کردید. ممنونم.

نکته : اگر هنگام صحبت، صدای خودمان را ضبط کنیم، با گوش دادن دوباره به آن، می توانیم ایراداتمان را در بیاوریم و بعدا آنها را رفع کنیم.

نکته: قبل از هر صحبت تلفنی، مطمئن شویم که تلفنمان شارژ دارد.

یادمان باشد کسی که پشت تلفن است نسبت به کسی که وارد اتاقمان می‌شود یا از کنارمان رد می‌شود، اولویت دارد.پس هنگام مکالمه، با بغل دستی مان صحبت نکنیم.

نکته: اگر محبور به ایجاد وقفه در مکالمه شدیم، به آن شخص  بگوییم: عذر میخواهم، فوراً برمی گردم.
و وقتی برگشتیم، بگوییم: مرسی که منتظرم موندید.

نکته: هنگام رانندگی، تلفنی صحبت نکنیم، چون حواسمان پرت رانندگی است.

دوستان خوبم در این مقاله یاد گرفتیم که چگونه با تلفن صحبت کنیم تا اثر مثبت بگذاریم؟

دوستان خوبم من را در اینستاگرام فالو کنید تا از مطالب آموزشی مفید در زمینه ی مهارت های ارتباطی، بهره مند شوید. جهت فالو کردن لطفاً روی لینک زیر بزنید:

اینستاگرام من

بر گرفته از:

کتاب هنر گفتگو

کتاب چطور با هر جور آدمی ارتباط برقرار کنیم؟

دیدگاه‌ها ۲۸